Een bekentenis: Vroeger wilde ik nooit kinderen. Dat gekrijs en geblèr, geen tijd meer voor jezelf en dat je als ouder zo bekrompen wordt en alleen nog maar over je kinders praat.
Niks voor mij!
En nu heb ik drie kindjes en ben ik eigenlijk best wel een beetje een hele erge moederkloek.
Hoe is deze radicale omslag gekomen?
Toen ik hoorde van “Natuurlijk Ouderschap” sloeg ik een zucht van verlichting.
Geen ingerichte kinderkamer met Winnie-the-Pooh behang, geen box of park, geen buggy, geen wipstoeltje, geen reisbedje, geen grotere auto om al die zooi in te transporteren.
Je hebt enkel nodig: borsten, draagdoek en groot bed om samen te slapen.
Wow, dat klonk een stuk relaxter!
Wat is Natuurlijk Ouderschap?
Maar wat is nu precies dat Natuurlijk Ouderschap? Het is de Nederlandse vertaling van het Engelse “Attachment Parenting”, dat letterlijk betekent “hechtend ouderschap”. Het heeft dus een goede hechting tussen ouder en kind voor ogen.
Maar dat wil toch iedere ouder, wat is er dan speciaal aan dat Natuurlijk Ouderschap?
En waarom “natuurlijk” ouderschap, er bestaat toch geen “on-natuurlijk” ouderschap?
Het Natuurlijk Ouderschap gaat in die hechting verder dan het gebruikelijke ouderschap en heeft daar acht adviezen voor die helpen om die goede hechting te realiseren:
- Blijf na de geboorte in contact met je baby. Als na de geboorte het contact om medische of sociale redenen wordt verbroken, probeer dit dan te herstellen zodra dat kan.
- Geef gehoor aan de signalen van je kind. Omdat baby’s hun behoeftes uiten voordat ze gaan huilen, zal het kind gelukkiger zijn wanneer de ouders deze behoeftes tijdig herkennen en ernaar handelen.
- Geef zolang mogelijk borstvoeding. Borstvoeding is meer dan voeding. Het is een ideaal troostmiddel en kan op verzoek van het kind gegeven worden. Geef je geen borstvoeding, probeer dan flesvoeding op verzoek te geven en doe dit als ouders zoveel mogelijk zelf.
- Draag je kind zoveel mogelijk bij je. Je kunt een draagdoek gebruiken waardoor je je handen vrij hebt.
- Nabijheid in de nacht. Dit kun je doen door samen in een bed te slapen, door gebruik te maken van een co-sleeper of het bedje van het kindje naast het ouderlijk bed te plaatsen.
- Geef ruimte aan de ontwikkeling van empathie door positief in te grijpen en geen agressie te gebruiken.
- Vermijd vaak voorkomende of langdurige scheiding.
- Bewaar het evenwicht in je gezinsleven. Dit betekent dus ook dat ouders goed moeten zorgen voor hun eigen lichamelijke en geestelijke gezondheid.
Instinctief ouderschap
Jeetje, dat klinkt wel streng en zelfs een beetje “dogmatisch”. Het tegendeel is echter waar. Als mensen mij vragen wat natuurlijk ouderschap is, antwoord ik altijd dat het instinctief ouderschap is, ik luister naar mijn gevoel.
Ik geef borstvoeding wanneer mijn kind daar om vraagt en volg daarin geen schema’s.
Ze worden gedragen in een draagdoek, niet alleen tijdens een wandeling, maar ook in huis als ze onrustig zijn. Een kind wil immers altijd gedragen worden!
Ik laat mijn kinderen niet huilen. Want een kind huilt niet voor niets, dat is geen manier om hun zin door te drammen, maar een noodkreet. Ze proberen eerst met allerlei signalen je er op te attenderen dat ze willen eten, behoeften moeten doen, krampjes hebben of dicht bij jou willen zijn. Ze zetten huilen pas in als laatste middel, want dit trekt oorspronkelijk in de natuur ook roofdieren aan, dus is niet zonder gevaar om te gebruiken.
Mensen die mij “wijze raad” geven dat dit goed is voor de longetjes, krijgen een bliksemende blik terug.
Onze kindjes zijn bijna altijd bij ons, geen crèche of onthaalmoeder. En ook ’s nachts slapen we samen.
Kiind
Er zijn vele boeken en websites over Attachment Parenting. Maar er is ook een Nederlandstalige toffe website hierover: Kiind.
Een blik op hun site laat zien dat Natuurlijk Ouderschap helemaal niet dogmatisch is en kinderen afschermt van de “grote boze wereld”, maar dat het juist relaxter ouderschap is en kinderen voorbereid om zelfverzekerd midden in de maatschappij te staan.
En Kiind heeft onlangs een boek-tijdschrift uitgegeven met al haar interessante artikels daarin verzameld: Opvoeders en huttenbouwers.
Het is echt een boek-tijdschrift, het formaat van een boek, maar de artikels zijn kort zoals in een tijdschrift.
En niet alleen informatieve artikels over Natuurlijk Ouderschap, maar ook tal van praktische zaken worden beschreven, zoals snelle recepten, speelgoed maken, fikkie stoken, proefjes en experimentjes voor kids, kledingpatronen, traktaties maken, wilgenut bouwen, knutseltips en nog veel meer!
Er staan prachtige foto’s in die mooie momenten weergeven, dus niet van die opgezette poseerfoto’s (zoals van ons bovenaan deze blog, haha). Het zijn “natuurlijke” foto’s wat uiteraard goed past bij Natuurlijk Ouderschap.
Ik vond het een heerlijk kraamcadeau en hoewel er voor mij inhoudelijk weinig vernieuwende inzichten in stonden, was het een feest van herkenning om te lezen.
Ideaal boek dus voor (toekomstige) ouders die op een luchtige wijze willen kennismaken met Natuurlijk Ouderschap!
Win-actie
En namens Kiind mag ik een exemplaar weggeven aan mijn lezers!
Wil jij kans maken op dit prachtige boek?
Stuur mij dan een mailtje met je motivatie waarom jij dit boek wilt winnen.
Je maakt extra kans als je het bericht deelt op facebook en/of bent ingeschreven op mijn nieuwsbrief. Als je deze extra kans(en) benut, vermeld dit dan even in je mailtje.
De winnaar ontvangt vrijdag 6 juni een mail.
Update: Leen en Karim hebben het boek gewonnen, gefeliciteerd!
Niet gewonnen? Niet getreurd, je kan dit mooie boek hier bestellen.
Lees ook:
– Trots ouderschap
– Samen slapen XL
– Lekker lang borst
– Jongen, meisje of genderfree?
– Wasbare luiers
– Draag kindje draag
– Zalig zamen zlapen zzz
– Zin in zindelijk
– Geboorte Hugo
– Consultatiebureau: zorgzaam of zorgwekkend
Vind je deze blog inspirerend?
Steun onze vereniging, word donateur en geniet van de voordelen!
Mijn nieuwe blogs over onze eco-lifestyle in je mailbox?
Schrijf je dan in op de Nieuwsbrief.
Of neem een kijkje in mijn Webwinkel of Boekenwinkel waarmee je onze vereniging ondersteunt zonder dat het jou extra geld kost.
Een mailtje kan ik niet sturen, want ik heb geen outlook, maar hopelijk kan ik op deze manier ook meedoen?
Ik wil het boek graag winnen om in mijn (gratis) uitleenbibliotheek te steken, die ik hem als draagconsulte. De bib is maar kleinschalig hoor, en ik neem enkel AP-boeken op.
Ik deel dit bericht ook op mijn facebookpagina.
@mamadammeke: Ook zonder outlook kun je een mailtje sturen naar: greenevelien@bespaarenergie.com
Ik zou het graag willen voor mijn dochter. Zelf wil ik als oma ook zo veel mogelijk er over lezen.
Mijn dochter heeft een dochter van net 2 en augustus verwacht ze haar tweede kindje.Ik vind dat ze het prima doet als mama! Zij wil ook graag zo natuurlijk mogelijk opvoeden en vindt dat er niet genoeg te vinden is op internet.Het enige boek dat nuttige informatie geeft is helaas in het engels.
Ik mail haar de site van kiind en heb deze ook geliked op fb.
Je bericht heb ik gedeeld.
Ik lees je nieuwsbrief met veel plezier.
Lia Marcelis: Om kans te maken op het boek, beter even een mailtje sturen, zoals in de blog beschreven staat.
Dag Evelien,
Een vraagje. Wat mij heel erg opvalt is dat je op alle foto’s Olaf naast je of op je schoot heb en vaak genoeg over hem vertelt,terwijl Linde minimaal aan bod komt. Waar ligt dit aan?
@aygu: Grappig dat je het opmerkt, Olaf is inderdaad een beetje mama’s kindje terwijl Linde papa’s kleine meisje is.
En Olaf is de oudste, dus vandaar dat we veel dingen op hem “uittesten” en door hem hem met bepaalde zaken geconfronteerd worden, zoals duurzame schoolbeker en fruittrommel.
Tevens is hij zich al bewuster van onze bewuste eco-lifestyle en daar grappige en confronterende uitspraken over doet of acties onderneemt. Terwijl dat voor Linde nog vanzelfsprekend is.
Maar ik heb het ook regelmatig over Linde, in de blog over de geboorte van Hugo dat zij mama zo goed kon imiteren als ik zou gaan bevallen. En toen een familielid was overleden, stond zij vol “in the picture“.
één van de beste boeken die ik las over natuurlijk ouderschap in de eerste twee jaren van het kind is Jean Liedoff, The continuum concept. ik las het in het Engels en weet niet of het in het Nederlands werd vertaald, maar het is een echte aanrader!groetjes
@gaelle: Dat boek staat om die reden ook in mijn boekenlijst vermeld met een Nederlandstalige versie en heeft dan als titel “Op zoek naar het verloren geluk“.
Ik heb het boek al dus ga niet meedoen :-). Maar k vind het boek zeker een aanrader – vol leuke tips en ideeën, zonder belerend over te komen. Dat vind ik soms het probleem met de aanhangers van attachment parenting, dat ze ineens voor het ‘alles of niets’ gaan. Terwijl er genoeg fantastische ouders zijn die de draagdoek graag eens afwisselen met een kinderwagen, die hun kindjes na een tijdje wel in eigen bedje op eigen kamer leggen wegens een snurkende ouder die kindje anders wakker maakt (of welke reden dan ook), die gezond eten zonder alles in de bio-afdeling te kopen. Gelukkig zijn er dus ook genoeg mensen die tips meegeven zonder met de vinger te wijzen als ouders toch kiezen voor een andere aanpak (zolang het met het oog op welzijn kindje is)
Leuk dat jullie ook zo je kinderen opvoeden! Wij deden dat ook al (de oudste is twintig, dan nog kinderen van 17, 14 en 9 jaar oud), gewoon op instinct. Gelukkig hadden we lak aan de ‘wereld’ om ons heen die vond dat baby’s verwend werden met voeden op verzoek en het bij je slapen en dragen. Mijn man komt uit ethiopie en die vond het onmenselijk zoals men hier de kinderen laat huilen en apart laat slapen, en hij heeft groot gelijk. Het is ons uiteindelijk prima af gegaan, en ik heb het eigenlijk als heel gemakkelijk ervaren. Nooit brullende kinderen s nachts (enkel bij een ziek kind), en dus ook geen heel huis wakker en geen boze buren. Zelf genoeg rust krijgen (een groot goed voor jonge ouders!) en gewoon een stel relaxte kinderen. Ik heb alle kinderen zes of vijf jaar gevoed (de laatste jaren één voeding s avonds, maar toch..) en ben niet van ze gescheiden geweest. Toen de jongste vijf was, kreeg ik een ontstoken blinde darm en moest ik hals over kop het ziekenhuis in. Helaas is toen de borstvoeding gestopt want ik mocht niet voeden i.v.m. de narcose, pijnstillers, en het radioactief jodium dat ze in mij spoten voor onderzoeken. Ik heb nog gekolfd, maar kennelijk was het goed zo, want de melk toestroom hield op en toen ik weer thuis kwam heeft mijn zoontje er niet meer naar gevraagd. Enkel geconcludeerd dat hij niet meer ‘mimi’ wilde drinken. Ook had hij er geen problemen mee dat ik opeens weg was, hij wist natuurlijk waar ik was, want hij kon gewoon slapen bij papa.
Nog een tipje; neem een code naam voor het borstvoeden, dan kunnen je kinderen makkelijk vragen of ze drinken kunnen als ze ouder zijn. (bij ons was dat ‘mimi’ ) ‘Mama mag ik mimi’,klinkt niet zo erg als ‘mag ik de borst’. Niet dat ik zelf daar problemen mee heb, maar de buitenwereld vind dat soms choquerend voor een kind van die leeftijd, waardoor het kind misschien in de war raakt en het voeden gaat ervaren als iets geks of zo.
Oh, nog even iets. Ik vind het jammer dat er zo weinig te vinden is over de pubertijd en jongvolwassenheid t.o.v. het natuurlijk ouderschap…
@lieveheersbeestje: Op het forum van Dragen en Voeden dat gaat over natuurlijk ouderschap is ook een topic over pubers, je zou daar eens kunnen kijken.