Speelgoed
Speelgoed niet nodig
Kinderen worden vanaf hun geboorte overladen met speelgoed. Ze hebben dat speelgoed eigenlijk helemaal niet nodig, want ze vinden non-speelgoed zoals een pollepel, de papier-prullenmand en helaas ook mama’s bril vaak veel interessanter.Geen plastic speelgoed
Maar je ontkomt nu eenmaal niet aan speelgoed. We hebben nooit plastic speelgoed gewild voor onze kindjes. Het voelt gewoon niet natuurlijk aan en nu blijkt ook uit onderzoek blijft dat plastic hormoonverstorende stoffen bevat.Daarom hebben we altijd duidelijk aan iedereen gevraagd om geen plastic speelgoed. Meestal werd onze wens wel gerespecteerd, maar soms hebben we toch plastic speeltjes gekregen als kraamcadeau of als tweedehands speelgoed van vrienden omdat hun kinderen daar al te groot voor waren geworden.
Dilemma: houden we het gekregen plastic speelgoed of niet? Enerzijds wil ik deze spullen (her)gebruiken omdat ze nog goed zijn, anderzijds wil ik dat mijn kindjes enkel met speelgoed van duurzame materialen spelen.
Oplossing: Het plastic speelgoed heb ik aan mijn ouders meegegeven, als onze kindjes bij opa en oma zijn, hebben ze daar ook wat speelgoed. Hoewel ze dat daar eigenlijk totaal niet nodig hebben, want ze worden er telkens bedolven onder aandacht, knuffels en kusjes en dat is toch het meest ecologische, verantwoorde, duurzame speelgoed van allemaal!
Duurzaam speelgoed
Wij kiezen enkel voor speelgoed uit duurzame materialen zoals hout en stof. Er zijn vele (web)winkels die dergelijk speelgoed verkopen, kijk hiervoor eens onderaan deze pagina in mijn Webwinkel.Voor oudere kinderen bestaat er ook speelgoed waarbij ze kennismaken met duurzame technologieën, dit heet Green Science.
Consuminderen met kinderen
Velen, vooral ouders met jonge kinderen, vinden december een dure maand.
Dat hoeft echter helemaal niet, daarom hier tal van tips hoe je ook met kinderen tijdens de feestmaand kunt consuminderen en toch de cadeau-traditie in ere blijft houden!
Deze tips zijn natuurlijk ook handig voor verjaardagen!
Presence not presents
Tijdens de herfstvakantie vroeg ik aan de kindjes wat ze willen gaan doen, waarop Olaf antwoordt: "Bij jou zijn!"En hij heeft helemaal gelijk.
We denken te vaak dat kinderen materiële behoeften hebben, maar het enige waar ze werkelijk behoefte aan hebben is liefde en aandacht. Ik weet dat het heel cliché klinkt, maar het is echt zo.
Maar ja, hoe kan je liefde en aandacht als cadeautje verpakken? Door leuke activiteiten te geven om samen te doen en dat hoeft dan niet gelijk dure uitstap naar dierentuin of pretpark te zijn:
- Strandwandeling, bal mee, laarzen aan en naderhand warme chocomelk drinken, je pakt dan bijvoorbeeld hun laarsjes in
- Bosuitstap en dan niet enkel wandelen, maar maak er een speurtocht van of ga er een hut bouwen, als cadeautje geef je dan een schatkaart. Of laatst tijdens een wandeling renden papa en de kindjes telkens vooruit om zich te verstoppen en lieten mij (en Hugo in de draagdoek) dan schrikken als we voorbij kwamen. Dolle pret en zo wordt een wandeling veel spannender!
- Logeerpartijtje bij opa en oma, oom en tante of peter en meter
- Zaden voor in de (kinder)moestuin of zaden van zonnebloemen om zo lekker samen in de tuin te werken
- Uitstapje naar museum (wij zijn laatst naar openbaar vervoer museum geweest, vonden ze geweldig)
- Kinderbakboek met heerlijke recepten om samen lekkere koekjes en taartjes te bakken (boek hoef je overigens niet te kopen, maar kan je ook zelf maken)
- Bon voor de bioscoop. Of nog leuker én goedkoper leen een dvd (bib/familie/vrienden) en maak een thuis-bioscoop: nodig vriendjes uit, gordijnen dicht en popcorn erbij.
- Kaartjes voor een theatervoorstelling
- Vetbollen en pinda's zijn hier een standaard sinterklaascadeau, waarbij ze een paar uurtjes zoet zijn met de pinda's rijgen voor de vogels. En daarna alles samen ophangen in de tuin.
Een bijkomend mega-super-voordeel van dergelijke cadeaus is dat je huis niet omgebouwd wordt als speelgoedkasteel!
Behoefte aan variatie
Wij hebben wat speelgoed in de huiskamer staan en het overige speelgoed staat in de speelkamer. En geregeld ruil ik dat speelgoed om. Zo hebben ze telkens weer ander speelgoed, want het hoeft echt geen nieuw speelgoed te zijn, ze zijn na een tijdje uitgekeken op het één en hebben dan weer behoefte aan variatie.
Speel-o-theek
Ook gaan we hier vaak naar de ludotheque, dat is frans voor spelletjesuitleen of speel-o-theek. Daar kunnen kunnen we voor €1 een spel, puzzel of speelgoed lenen voor drie weken. Geweldig!
Ik had bij vrienden een spel gezien wat ik heel leuk vond voor de kindjes, maar dat kostte in de winkel €40. Nu kon ik dat bij de ludotheque lenen voor €1. Onze kindjes hebben er drie weken mee gespeeld, waren er daarna beetje op uitgekeken en dan kan je het terugbrengen.
Een speel-o-theek heeft drie voordelen:
- Geldbesparing
- Ondersteuning van uitleen-initiatieven
- Je huis staat niet bomvol speelgoed, puzzels en spelletjes
Maak van de nood een deugd
Met verjaardagen en sinterklaas geven we vooral nuttige dingen die ze toch nodig hebben.
Olaf kreeg voor zijn verjaardag nieuwe schoenen en een tweedehands fietshelm, omdat zijn oude te klein waren. En natuurlijk kabouters voor ons kabouterbos.
En we waren toch al van plan een speelhuisje voor in de tuin voor de kindjes te kopen, nu heeft Linde dat als verjaardagscadeau gekregen.
Met sinterklaas kregen ze onder andere een parapluutje en een poncho, zodat we ook lekker in de regen kunnen gaan wandelen.
Je kan ook denken aan fietsjes, schooltas, lunchtrommel, snowboots.
Niet nieuw, wel net zo leuk
Niet al de cadeaus hoeven nieuw te zijn.Hier is er ieder jaar in de herfstvakantie een speelgoedbeurs en daar hebben we voor een paar tientjes weer veel spellen, een puzzel, een leesboek en een verkleedset gekocht, allemaal voor paar euro per stuk.
Naast speelgoedbeurzen kan je natuurlijk ook op internet op zoek gaan naar tweedehands speelgoed.
Vragen is gratis
Vorig jaar had mijn zus onder de kerstboom een kinderboek van haarzelf voor onze kindjes ingepakt, super! We mogen haar kinderboek lenen en als onze kindjes "er uit gegroeid zijn", krijgt ze het weer terug.Dus een tip om familie en vrienden gewoon te vragen of je hun speelgoed en kinderboeken mag overnemen of lenen! Vaak vinden ze het heel fijn dat ze er een ander blij mee kunnen maken terwijl het bij hen ligt te verstoffen.
Verzamelen en lijstjes
Als wij gedurende het jaar ergens leuke dingen voor onze kindjes zien, kopen we dat, leggen we het op zolder en krijgen ze het pas met hun verjaardag of op 5 december.Zo hoef je dan ook niet speciaal op zoek te gaan naar een cadeau.
Ook heb ik altijd een lijstje op de laptop met wat de kindjes nog nodig hebben of graag willen hebben. Als mij dan gevraagd wordt wat ze voor hun verjaardag of sinterkerst willen hebben, hoef ik niet opeens een (onnuttig) cadeau te verzinnen, maar kan ik iets praktisch vragen of iets waar ze werkelijk blij mee gaan zijn.
Unisex speelgoed
We geven zo veel mogelijk unisex speelgoed en kleding.Dus niet een paar spiderman-pantoffels en een paar hello-kitty-pantoffels. Gewoon neutrale pantoffels die alle drie onze kindjes kunnen dragen.
Niet een stoer playmobiel boerderij met tractoren en een über-rose poppenhuis.
Niet dat jongens niet met meisjes speelgoed kunnen spelen of andersom, maar we vinden het belachelijk dat alles zo is opgedeeld in twee categoriëen.
Bespaar op inpakpapier
Het inpakken van cadeaus of waardebonnen hoeft echt niet in speciaal sinterklaas of kerst-inpakpapier. Wij gebruiken hiervoor oude kranten of ander oud papier. Bij kinderen gaat het om de spanning van het uitpakken, het verrassingseffect, niet om het papier. Een kind kan er gerust vijf minuten over doen om een cadeautje uit te pakken, dat vinden ze vaak net zo leuk als het cadeautje zelf!En zo bespaar je geld en het milieu.
De herinnering blijft
Voor Olaf zijn verjaardag had ik een boekje gemaakt met allerlei plaatjes erin. Op de eerste pagina een foto van zijn nieuwe schoenen, tweede pagina een foto van zijn fietshelm, daarna een foto van de kabouters, vervolgens een foto van het gitaartje wat hij van opa en oma had gekregen. En er waren nog veel bladzijdes leeg.....Gedurende de dag werd het boekje ingevuld. Een plaatje van frietjes als lunch. Na de frietjes plakte ik er een plaatje in van theater, daar gingen we 's middags naar toe. Toen naar een tweedehandswinkel waar we voor €1 een leuke bolhoed voor de verkleedkist hebben gekocht, dus werd de hoed ook in het boekje getekend.
En daarna hebben we zijn lievelingsmaaltje gegeten, worteltjes en komkommer in reepjes en dan lekker dippen in guacomole, citroen-tahin-saus en cashewnoten-paté, maar deze keer waren er dan nog ook nog tortillachips bij om mee te dippen! Dus plakten we een foto van de chips in het boekje.
Het blijste van allemaal was hij met zijn boekje en zo met de herinnering aan deze verjaardag!
Knutselen en kliederen
Zelf speelklei maken
Onze kindjes vinden het heerlijk om te kleien!
Alleen jammer dat klei zo duur is.
En dat die kleurtjes allemaal apart in een plastic potje of folie zitten, terwijl na een paar minuten al die kleurtjes toch één grote mengelmoes zijn geworden, althans hier in huis wel.
Daarom is het veel leuker om zelf speelklei te maken. Véél goedkoper en geen plastic afval.
Dubbel plezier
Door zelf klei te maken hebben kindjes zo ook nog eens dubbel plezier.
Ze vinden het eerst spannend om zelf hun eigen klei te maken.
En zo maak je ze ook bewust dat je niet alles kant-en-klaar in de winkel hoeft te kopen maar ook gewoon zélf kunt maken.
En daarna is er natuurlijk het speelgenot.
Recept
Er zijn op internet verschillende recepten te vinden, de meeste recepten moesten in een pan verwarmd worden, maar dat vond ik niks, want dan konden onze kindjes het niet helemaal zelf maken. Dus verder gezocht naar "koude" recepten, er een paar getest en gecombineerd en aan de hand daarvan mijn eigen receptuur samengesteld:
- 300 gram tarwebloem
- 150 gram zout
- 200 ml water
- 1 eetlepel natriumbicarbonaat
- 1 eetlepel olie
Je doet alles in een kom, oh nee, je laat je kindjes alles in een kom doen, roeren, kneden en klaar!
Vind je het te droog, voeg dan meer water toe. Is het eerder te nat, doe er dan nog wat bloem bij.
Kleurtje
Je kan de klei een kleurtje geven. In de supermarkt bestaan er flesjes met kleurstof voor voedingsmiddelen (meestal bij de taart- en bakproducten).
Maar je kan ook de klei kleuren met natuurlijke ingrediënten:
- bruin = cacaopoeder
- geel = kerrie
- rood = bietensap of -kookvocht
- groen = spinaziekookvocht
Voeg de kleurstof aan het water toe voordat je deze mengt met de andere ingrediënten.
Bewaren
Bewaar de klei in een afgesloten pot of bakje om uitdrogen te voorkomen.
Lief!
Samen met mijn kindjes heb ik laatst een heerlijke middag gekleid, we maakten allerlei dieren. En daarna maakten ze zelf een klein potje, plukten een paardebloem uit de tuin, deden die in hun net gecreëerde vaasjes en gaven die spontaan aan mij. Lief hè!
Druipklei maken
Een leuke kinder-activiteit: Druip-klei!
Het grappige van deze druip-klei is dat als je het kneedt, het vast is en er een balletje van kunt maken. Maar op het moment dat je stopt met kneden, wordt het weer vloeibaar.
Wat heb je nodig:
- Maiszetmeel (maïzena)
- Water
- Schaal
Zo maak je het:
Doe in een schaal maiszetmeel en voeg water toe.
Als verhouding kun je ongeveer 2 cups maiszetmeel op 1 cup water aanhouden.
Voeg gewoon net zoveel water toe totdat het maïszetmeel net is opgelost. Doe er niet teveel water er in één keer in, want dan wordt het té druiperig en kan je er niet goed mee kneden.
Onze kindjes noemden het druipen “smelten”, dus het werd “kneden-en-smelten”, prima!
Naast het bolletjes kneden en laten smelten, vonden Olaf en Linde het ook veel leuk om hun handen in de schaal te doen, dan de klei met hun handjes omhoog te scheppen en van hun handen te laten glijden.
Gewoon lekker kliederen dus!
Kleine broer werd wakker na zijn middagdut en vond dat kliederen ook wel heel erg leuk (hij is nogal een artistieke deugniet).
Hij snapte natuurlijk nog niet het kneden-en-smelten principe.
Hij ging de zwaartekracht uittesten.
En voila, getest door Hugo, de zwaartekracht werkt nog altijd!
Verklaring
Als lerares Wetenschappen, wil ik natuurlijk een verklaring hoe dit principe werkt.
Dat heeft te maken met het feit dat maizena geen oplossing is, maar een suspensie van vaste zetmeeldeeltjes in water. Zolang er veel water tussen de zetmeeldeeltjes zit, kunnen ze gemakkelijk langs elkaar bewegen. Maar als er druk wordt uitgeoefend, dan wordt het water tussen de deeltjes uitgeperst. Op die plaatsen verstart het maizena-papje en gedraagt het zich als een vaste stof
(bron).
Experiment voor grotere kinderen
Dat balletjes kneden en lekker kliederen is leuk voor kleine kindjes. Maar met grotere kinderen kun je met deze druip-klei ook leuk experimenteren. Bijvoorbeeld een zwembadje vullen en dan er op gaan lopen!
Wel blijven lopen of springen of dansen en dus blijvend druk uitoefenen, anders.....
Tips
Tip 1:
Doe deze activiteit buiten, want het kan een vieze boel worden. Ideaal voor in de zomer!
Tip 2:
Na het spelen kun je de druip-klei in een luchtdichte pot bewaren voor een volgende keer.
Als je het weggooit, doe het dan in de groen-afvalbak en niet door de gootsteen spoelen, omdat dit verstopping kan veroorzaken.
Druip-klei: Voordelig en meer ontspannen voordelen
Druip-klei is een leuke activiteit die weinig geld kost (behalve misschien bedankje voor mijn tips), je gewoon lekker thuis in je tuin kan doen, geen plastic afval, geen giftige stoffen, waarmee je kindjes toch wel minstens een uurtje zoet zijn en jij zo ondertussen ook even kunt ontspannen!
Spelen in de tuin
Buitenkeukentje (van afvalmateriaal)
Onze Hugo vindt de zandbak heerlijk, maar Linde en Olaf zijn eigenlijk al wel een beetje uitgekeken op enkel scheppen, harken en emmertjes vullen.Daarom hebben we er nu een buitenkeukentje naast gezet, zo wordt het voor hen ook weer superleuk om met zand te spelen!
Toen we onze kachel bouwden, werden de leemstenen geleverd op een pallet. En die pallet konden we goed gebruiken om er een buitenkeukentje van te maken.
Mijn vriend heeft de pallet doormidden gezaagd, voor het onder- en bovenblad. Wat boomstammen uit ons houthok zorgden voor de constructie. En een stevige tak maakte het mooi af als bovenste rand.
Bij de kringloper heb ik voor een paar centen pannen, bakblikken, soeplepels en bestek voor het keukentje gekocht.
Geweldig, want goedkoop, geen plastic en je geeft spullen een tweede leven!
Ook kocht ik er een schaal die diende als wasbak. Mijn vriend zaagde een gat in het "bovenste blad" waar de schaal mooi inpaste. Zo kunnen ze lekker met zand én water modderen in hun keukentje.
Een paar spijkers in de bovenste tak waar we alles mooi aan kunnen ophangen. En een oude klomp die ik vroeger nog heb gedragen fungeert als bestekbak.
Zo zijn dus alle materialen, zowel de constructie als het kookgerei, hergebruikte materialen. Dat maakt dit buitenkeukentje nog leuker!
Klaar, kokkerellen maar!
Wat een zalige kindertuin hebben we toch, zandbak met buitenkeukentje, enorme trampoline, glijbaan, schommels, ronddraaiende wip, hangmat, vrolijk kindertuinhuisje met het buitenspeelgoed, kabouterbos, moestuin waar ze iedere dag aardbeien kunnen plukken, klimstruik en in de tuin hebben we samen verschillende hutjes gemaakt waar je je goed kan verstoppen.
En ja, zelf genieten wij hier ook enorm van!
Ons kabouterbos
We hebben in onze tuin een kabouterbos. Ook toen we nog geen kindjes hadden, had ik in onze vorige tuin al een kabouterhut gemaakt. Vind het gewoon tof om het kind in mezelf ook levend te houden.
Als er mensen op bezoek komen laten onze kindjes altijd trots aan hen hun kabouterbos zien.
En het lijkt me geweldig dat als ze iets ouder worden, dat ze daar zelf lekker gaan ravotten en hutten bouwen.
Cadeautip
Als onze kindjes jarig zijn of met sinterklaas, wordt er natuurlijk gevraagd wat ze graag willen hebben als cadeautje. Want geen plastic speelgoed, geen nieuwe kleding, geen koek of snoep met suiker.
Daarom: kabouters, trollen en elfen voor in ons kabouterbos!
Toen ik zwanger was van Olaf, had ik al het Kabouterboek van Rien Poortvliet voor hem gekocht. Zo prachtig, niet alleen de tekeningen, maar ook het verhaal hoe de kabouters geheel zelfvoorzienend van en met de natuur leven.
Ook hebben we tweedehands het boek "Het jaar rond met de vier kaboutertjes" gevonden waar hele leuke en grappige versjes in staan die zijn ingedeeld in de vier seizoenen.
En in voorleesboeken over natuurwezentjes, kan het boek Bloemenkinderen in onze boekenkasten natuurlijk niet ontbreken.
Eco-kids
"Mama, hoe werkt duurzame energie?"
Olaf wil nu van alles weten hoe het werkt. En met van die eco-ouders, wil hij dus ook weten hoe een zonnepaneel en een windmolen werken.
Daarom ben ik heel blij bouwpakketjes te hebben gevonden waarin kinderen dit zelf kunnen ontdekken.
Want uitleggen is zo saai en een filmpje erover bekijken op internet is al iets levendiger, maar zelf ervaren is de beste leermethode!
Fietsen met de wind
Voor zijn verjaardag had Olaf een bouwpakket met windmolentje en fietsertje gekregen voor op zijn fiets.
Als Olaf fietst, gaat het windmolentje draaien en daardoor gaat er een lampje branden én ook het poppetje gaat fietsen.
Hartstikke leuk!
Zelluf doen
En hier zie je ze in actie om een vliegtuigje met zonnepaneeltje in elkaar te zetten:
Het begint al vorm te krijgen:
Als je het vliegtuigje met zonnepaneeltje dan buiten in de zon legt, gaat de propellor draaien! En als je het zonnepaneeltje omdraait, werkt het vliegtuigje dus niet meer.
Zo ervaren ze direct dat door de zon energie opgewekt kan worden!
Sinterklaas cadeau
Wij willen geen speelgoed met batterijen. Maar een stoere auto die zelf rijdt vinden de kindjes natuurlijk wel geweldig.
Daarom duurzame oplossing, een racewagen die rijdt op zonne-energie.
Olaf zijn sinterklaas cadeau, nog niet verklappen hè?
Heel veel duurzame bouwpakketjes
Hoe kan beweiging of wind nu precies wind opwekken?
Hoe werkt een batterij en hoe kun je zelf een batterij maken?
En hoe kun je een klok op aardappel of water laten werken?
Duurzaamheid beperkt zich niet enkel tot stroom. Ook interessant om allerlei weerseffecten na te bootsen. En om vuil water drinkbaar te maken!
Ook zijn er leuke bouwpakketten met een zonnepaneeltje waardoor er bijvoorbeeld een lamp in een vuurtoren gaat branden of een molen gaat draaien:
En wat dacht je van een helicopter of stoere race-auto?
Er bestaan nog veel meer van deze interessante, educatieve en duurzame "kits voor kids", kijk hiervoor in mijn Webwinkel.
De jeugd heeft de toekomst, als we hen op jonge leeftijd al vertrouwd laten raken met duurzame energie, belooft dat een hoopvolle groene toekomst te worden!
Voorlezen
Niet zo braafjes voorlezen
Kinderen hebben de toekomst. Daarom geen brave verhaaltjes meer voorlezen. Want om die toekomst te verbeteren, hebben we kinderen nodig die vernieuwend denken!Eerder schreef ik al een blog over mijn weerstand tegen sprookjes waarin prinsen helden zijn die hulpeloze prinsesjes redden en ook tegen brave kinderboekjes met de standaard rollen-patronen van ondeugende jongens en brave meisjes.
Daarom ben ik zo ontzettend blij met de boeken van Pippi Langkous en Otje!
Pippi Langkous
In Pippi is het een keer een meisje dat stoer is en alles kan!
En deze passage in het boek waarin Pippi voor de eerste keer naar school gaat, heeft mijn vriend en mij werkelijk doen huilen van het lachen!
"Zo", zegt de juffrouw, "je bent al groot, kun je me zeggen, Pippi, hoeveel zeven en vijf is?"
De juffrouw dacht niet dat het nog de moeite waard was om Pippi te leren rekenen. Dus begon ze de andere kinderen wat te vragen.
Pippi keek haar verbaasd aan. "Ja hoor eens, als je dat zelf niet weet, dan moet je niet denken dat ik van plan ben om je het te vertellen!"
Alle kinderen keken Pippi verschrikt aan.
De juffrouw zegt: "Ik zal je vertellen dat zeven en vijf twaalf is."
"Zie je nou wel", zegt Pippi. "je wist het al, waarom vraag je het dan?"
De juffrouw besloot niks te laten merken. Ze ging verder. "En Pippi, hoeveel denk je dat vier en acht is?"
"Ongeveer zevenenzestig", zei Pippi.
"Welnee", zei de juffrouw, "vier en acht is twaalf".
"Ja, maar juffrouw, nu wordt het echt te gek", zei Pippi. "Je zei net dat zeven en vijf twaalf was. Orde moet er zijn, zelfs op school."
"Tommy, kun je hierop antwoord geven?" vroeg ze. "Als Liesje zeven appels heeft en Wim negen, hoeveel appels hebben ze dan samen?"
"Ja, zeg het maar, Tommy", riep Pippi. "Dan kun je mij meteen hierop antwoord geven: als Liesje buikpijn heeft en Wim nog veel erger, hoe komt dat dan en waar hebben ze die appels gejat?"
De juf deed net of ze het niet hoorde. Ze zei: "Annika, nu is het jouw beurt. Gustaaf was met zijn vriendjes op school-reisje. Hij had een vijfje bij toen hij wegging en zeven cent toen hij weer thuiskwam. Hoeveel heeft hij uitgegeven?"
"Nou", zei Pippi, "en dan wil ik weten waarom hij zo verkwistend was?"
Pippi: reflectie
Geweldig hoe Pippi nog niet is afgestompt tot het braaf antwoorden van "lege" vragen. Maar dat zij die vragen nog wél in een context plaatst! En op basis van die context ook laat zien hoe belachelijk die vragen eigenlijk zijn.
En dat school dus beter kan komen met vragen die wél realistisch zijn en in een logische context passen.
Omdat we Pippi zo geweldig vinden, zowel wij als de kindjes, hebben we ook de dvd's van Pippi gekocht. Gegarandeerd uren lachplezier!
Otje
Het verhaal gaat over het meisje Otje dat samen met haar papa, Tos de kok, leeft. Omdat Tos geen papieren heeft, die zijn kwijtgeraakt in het kompjoetergebouw, en hij ook tomeloze driftbuien heeft, kan hij nergens een vaste baan krijgen.
Ze zijn gedwongen een zwervend bestaan te leiden, dat hen langs allerlei plaatsen voert. Door de goede verstandhouding die Otje met vogels, honden, muizen en katten heeft, lukt het om het zwerversavontuur tot een goed en voor ieder bevredigend einde te brengen.
Op een gegeven moment moet Tos voor een maand op een boot gaan koken om wat geld te verdienen. Hij laat Otje dan bij twee tantes, maar die tantes zij heel betuttelend. Otje moet heel netjes zijn en ze gooien haar vieze broek weg, maar daar zat een toverspiegeltje in waarmee ze haar papa kon zien. Otje is heel boos en loopt weg.
Als Tos haar dan bij de tantes komt ophalen, maar ze er niet meer is, gaat hij naar het politiebureau. Dan volgt deze passage:
Tos kwam het politieburo binnen en ging dadelijk naar de dienstdoende agent.
"Ik ben mijn dochter kwijt", zei hij. "Ze is weggelopen. Ze heeft een vuile broek aan.... wacht even, nee, ze heeft géén broek aan en...."
"Mag ik even uw papieren?" vroeg de agent.
"Papieren?" vroeg Tos onthutst. "Het gaat niet om papieren, het gaat om een kind!"
"Eerst even uw papieren", zei de agent en strekte zijn hand uit.
Tos werd gloeiend en briesend van binnen, hij wist dat het misging: de driftbui kwam op. Hij schreeuwde en raasde en sloeg wild om zich heen. Hij sprong brullend op het buro, greep de agent bij zijn das en zou de arme man niet stellig gewurgd hebben als niet een paar dappere agenten hem eindelijk hadden bedwongen.
Twee broeders kwamen binnen met een draagbaar. Een van hem gaf hem een prik. Ze bonden hem vast en liepen met hem naar de ambulance die buiten stond te wachten met een blauw licht.
Hij werd naar Rusthuis Vredelief gebracht, voor mensen die in de war zijn.
Otje: reflectie
Onze samenleving is enorm (te) gebureaucratiseerd en ik kan me inderdaad de woede en frustratie voorstellen als je niet over de (juiste) papieren beschikt. Belachelijk dat onze identiteit enkel en alleen nog bepaald wordt door papieren!
En ook vond ik het mooi hoe Tos reageert, puur zijn emoties uiten, heerlijk boos zijn als een kind. En hij deed me inzien hoe wij volwassenen ons allemaal braafjes zijn gaan gedragen.
Maar helaas ook de realiteit in deze passage, als je je niet gedraagt wordt je opgesloten in een rusthuis: je "spoort" niet.
Maar ik vraag me dan af, spoort Tos niet of is het de maatschappij die gewoon onmenselijk is geworden, pure bureaucratie en zonder emoties?
Kinderboeken: stof tot nadenken voor volwassen
En zo geven deze prachtige kinderboeken 's avonds na het voorlezen aan onze kindjes, ook mij stof tot nadenken!
Rollenpatronen in kinderboeken
Ik erger me ook aan veel kinderboeken. De sprookjes zijn altijd hetzelfde, de prinses prikt zich aan een spinnewiel, eet een vergiftigde appel, verliest haar glazen schoentje en dan moet een prins haar komen redden. Oftewel de mannen zijn de helden!Dit soort sprookjes worden hier in huis dus gewoon niet voorgelezen.
Maar niet alleen in sprookjes, ook in andere verhalen gaan de jongens buiten op avontuur en de meisjes spelen binnen met poppen of met een keukentje. Ook bij Jip & Janneke is het altijd hetzelfde rollenpatroon wat terugkeert, Jip is de kwajongen en Janneke het brave meisje. Er werd me eens aangeraden om de namen van Jip en Janneke daarom gewoon om te draaien!
Gelukkig zijn er ook veel voorleesboeken die niet stigmatiserend zijn.
