Bij kleding-dilemma denkt men vaak “Wat moet ik aan?”. Maar hier gaat het uiteraard over ecologische kleding-dilemma’s.
Want jij zal vast ook wel ervaren, hoe meer je je verdiept in duurzaam leven, hoe meer eco-dilemma’s.
Natuurlijk kom ik die ook tegen, daarom wil ik graag mijn overpeinzingen, twijfels, keuzes met je delen. Veel leesplezier!
Voorraad kleding versus minimalisme?
Als je zegt dat je 2ehands kleding draagt, krijg je heeeel veeeel kleding. Zo veel dat je kasten uitpuilen en je niet eens meer weet wat je in kasten hebt liggen.
Ik ben echter ook fan van minimalisme, dus ruim ik regelmatig kleding op, het overtollige geef ik aan de 2ehands winkel.
Maar soms wringt het ook, want over paar jaar heb ik weer “nieuwe” (= andere 2ehands) kleding nodig en moet ik weer gaan zoeken (lees: tijdverspilling), terwijl ik het nu weggeef.
Persoonlijk voorbeeld:
Mijn schoonvader was overleden en mijn vriend kreeg een tiental jassen en meer dan twintig broeken. Die broeken waren te groot om als “net” te dragen, maar prima voor thuis om het huishouden te doen en in de tuin werken. Mijn vriend verslijt broeken, dus nu heeft hij een flinke voorraad. Maar we hebben nu dus wel opeens veel extra zooi/spullen door die voorraad van twintig broeken en tien jassen.
Waar kies ik dan het beste voor:
1. nu voorraad kleding bewaren (-) en later tijd besparen (+)
2. nu opgeruimd leven (+) en over paar jaar tijd verdoen aan shoppen (-)
Warme trui: wol versus fleece?
In ons huis is het niet heel warm: 16 graden. Dus een lekkere warme trui kan in de winter geen kwaad.
Als veganist wil ik geen wol dragen, maar fleece-truien laten weer microplastics achter in het spoelwater tijdens het wassen. Aarghhhhh!
Oplossing:
Gelukkig bestaat er nu een waszak tegen microvezels!
Schoenen: leer versus synthetisch?
Ik wil geen leren schoenen als vegan, maar in die synthetische schoenen gaan je voeten zo stinken. En je durft je schoenen nergens meer uit te doen omdat je bang bent dat iedereen dan flauw valt van de stank.
Onze oplossing:
We kopen geen-leren schoenen, maar (vegan) synthetisch schoeisel.
Hier in Wallonie is het gebruikelijk dat je binnenshuis je schoenen uitdoet, dus we lopen in huis altijd op sokken of blote voeten. Zo kunnen de “nette” synthetische schoenen voldoende luchten. En in het weekend of als de kindjes thuiskomen van school en buiten gaan spelen, trekken ze hun thuis-kleding en laarzen aan.
In de zomer, als je voeten het meeste transpireren, lopen we allemaal op sandalen of op blote voeten.
4ehands kleding herstellen versus “nieuw” 2ehands kopen?
Onze kinderkleding gaat hier regelmatig kapot, ze ravotten lekker in de tuin en van mij hoeven ze niet zuinig op hun speel/thuis-kleding te zijn. Ik vind belangrijker dat ze buiten zijn, bewegen en plezier hebben.
Uit respect voor de grondstoffen wil ik het kapotte kledingstuk dan herstellen. Maar ik heb echt geen geduld, geen zin, geen tijd om te naaien…
Als ik me dan ein-de-lijk eens een keer met tegenzin installeer om alles op te lappen, dan kost me dat een hele middag de tijd.
Naderhand ben ik dan trots dat ik die kleding weer een nieuwe kans heb gegegeven. Maar soms vraag ik me ook af waarom ik het doe?
Want het zou me minder tijd en geld kosten (als je die naai-uren omrekent in werkuren) om gewoon andere 2ehands-kleding te kopen.
Ik wil niet weggooien en consumeren. Maar ik ben 4dehands broeken aan het herstellen (Olaf draagt 2ehands, Linde 3ehands en Hugo dus 4ehands), terwijl een “nieuwe” 2ehands broek anderhalve euro kost…
En als ik dan mensen bij een Zweedse kledingwinkel of nog erger bij P.mark met volle tassen naar buiten zie komen, dan heb ik toch ook af en toe wel eens zin om minder principieel te zijn. Dus niet een hele middag gefrustreerd zitten naaien aan een 4ehands exemplaar, maar gewoon lekker makkelijk een 2ehands broek kopen.
Minimalisme versus sociale status angst
Omdat ik zoveel kleding kreeg en extra kasten nodig had om al die kleding in te bewaren, heb ik een paar jaar geleden gezegd dat het heel lief is dat vrienden ons hun kleding geven, maar dat dat niet meer hoeft.
Nu beginnen we ein-de-lijk door die voorraad kleding heen te geraken en Linde had nog slechts twee nette truien in haar kast (plus nog een aantal thuis-truien).
Linde vond dat prima twee nette truien, ze had ook nog genoeg jurkjes en op school is het toch veel te warm om een trui te dragen.
En Olaf heeft nu nog slechts twee nette broeken, hij is trots dat hij zijn doel gerealiseerd heeft en helemaal opgelucht met zijn overzichtelijke kledingkast: “Eén broek om te dragen, als die in de was gaat, draag ik de andere broek, meer heb ik niet nodig”.
Onze kinderen zijn dus heel minimalistisch ingesteld.
Maar bij mij knaagt er dan toch iets:
– Doe ik mijn kinderen niet tekort met slechts twee truien/broeken?
– Een 2ehands trui/broek kost slecht 1 of 2 euro, dus dat zijn de kosten toch niet?
Hee, ik wil minimalistisch leven, mijn kinderen zijn helemaal akkoord en toch zoek ik nu een excuus om weer een bezit te kopen?
Ik merk dat ik eigenlijk bang ben dat anderen denken dat we arm zijn en geen kleding kunnen kopen. Terwijl het mij helemaal niet om het geld gaat, want 2ehands kleding kost slechts 1 of 2 euro per stuk. Maar het gaat dus om geen overbodige zooi/spullen te hebben.
Oplossing:
Grappig dat onze kinderen veel minder last hebben van “sociale status angst” of wat anderen van ze denken dan ik. Ik kan nog veel van mijn kinderen leren!
Stijl: 2ehands “mwah” versus nieuw “wow”?
Nu de kinderen ouder worden, wordt het aanbod in de 2ehandswinkel schaarser. In het immense baby-peuter-kleuter assortiment vind je altijd wel iets naar je goesting. Maar dat wordt nu moeilijker vind ik, vooral voor meisjes, alles is er roze, grijs en glitter.
Onze kinderen willen kleurrijke kleding, geen grijs, zwart, bruin of donkerblauw, dat vinden ze “saai en triest”. En ik ben geen fan van rose 😉
Online vind je toffe kleurrijke kleding, waarvan ik denk “wow”! Maar ja, dat is dus wel nieuw…
Of kies ik dan principieel voor 2ehands waarvan ik denk “mwah”?
Persoonlijk voorbeeld:
Linde moest een nieuwe winterjas, haar oude jas was te klein.
De lokale 2ehandswinkels bezocht, niks gevonden. Online gezocht in een straal van 20 km en dan had ik welgeteld 12 jassen…
Ik ben echt niet zeer kieskeurig, maar ze waren of zwart of rose of glitters. Avonden gezocht op 2dehands sites voor een jas voor haar. Toen vond ik eindelijk een jas, met haar daar naar toe gereden, drie kwartier heen, bleek hij ipv rood toch rose te zijn, dus zonder jas weer drie kwartier naar huis rijden.
Dan denk ik soms toch wel eens, ik rijd twintig minuten naar het dichtstbijzijnde winkelcentrum en koop daar een nieuwe jas, dat kost me veel minder tijd en moeite. Plus minder milieuvervuiling van dat gecross met die auto.
Uiteindelijk na weken zoeken, toch een geschikte 2ehands jas gevonden…
Ik weet dat er online wél veel toffe 2ehands kinderkleding te vinden is. Maar wij wonen in de Ardennen, dunbevolkt gebied, dus minder aanbod, oftwel dan moet je vaak drie kwartier rijden om “even” iets op te gaan halen.
En als je het laat opsturen, dan zijn de verzendkosten duurder dan het artikel zelf.
Ik had ter vergelijking ook eens gekeken op de locatie van mijn ouders en daar waren binnen straal van 20 km meer dan 200 jassen!
Oplossing:
Ik vertelde dit verhaal aan een vriendin en zij raadde me de 2ehandssite “Vinted” aan. Wow, wat een aanbod én lage verzendkosten, heb er al een toffe muts voor mezelf gekocht en sneeuwlaarzen voor Linde. Content!
Functie: lichaamsbedekking versus sieraad?
Dit dilemma beschreef ik eerder in mijn blog Kleren maken de vrouw.
In hoeverre vervult kleding de functie van “lichaamsbedekking & isolatie” versus “sieraad”?
Persoonlijk voorbeeld:
Toen mijn schoonvader was overleden, kreeg mijn vriend al zijn kleding. Die kleding was allemaal nog in zeer goede staat. Maar totaal niet zijn stijl, denk aan degelijke pantalons, geruite overhemden en v-hals-pulls. Toen hij het pastte, zei ik: “Je ziet eruit alsof je klaar bent om naar het bejaardenhuis te gaan.”
We vinden het dan enerzijds zonde om nog goede kleding weg te doen, ook al gaat dat uiteraard naar een 2ehandswinkel. We voelen ons dan echt decadent!
Maar anderzijds willen we er toch ook graag kleding dragen waar we ons goed in voelen.
We hebben verschillende vrienden waarbij kleding echt puur die eerste functie vervult. Hun kleding is vaak vormloos, bevat vlekken, gaten, het zijn niet bepaald matchende setjes en denk ook aan gratis reclameshirts.
Kleding die vaal, pluizig of vormloos is, vind ik prima voor het klussen of in de tuin spelen, maar niet voor op school of als we weg gaan.
Zij hebben dat onderscheid “thuis” en “net” echter niet, want het voldoet als kleding, klaar.
Voor hen is dat een bewuste kledingstijl, een statement, 1) om geen waarde te hechten aan uiterlijk vertoon, 2) geld te besparen en/of 3) oplossing te dragen (letterijk) tegen de kapitalistische wegwerpmaatschappij.
Ik ben echter niet zo fundamentalistisch anti-kapitalistisch, extreme vrek of onverschillig.
Alle dagen ben ik thuis en draag dan een lekker makkelijk kloffie, lees oversized fleecetrui en joggingbroek, dus totaal niet verzorgd, modieus, hip of gestyled.
Maar ik merk dat als ik wegga, ik me toch beter voel als ik er beetje verzorgd uitzie. En dat ik ook mijn kinderen graag in nette kleren naar school stuur, zonder gaten of vlekken, maar verzorgd en vlot.
Oplossing:
Aangezien het met ons eco-criteria van 2ehands kleding prima mogelijk is om er verzorgd uit te zien, voel ik me dan toch niet al te schuldig over dat kleding voor mij soms ook een sieraad-functie vervult.
Plus wil ik daarmee aantonen dat je ook met 2ehands kleding er leuk verzorgd kunt uitzien!
Eco-dilemma is uitdaging!
Deze blog is niet met de intentie geschreven om jullie om advies te vragen met betrekking tot mijn eco-dilemma’s. Ik wil gewoon laten zien dat er niet één ultiem eco-pad is.
Want hoe meer je je verdiept in duurzaam leven, hoe meer dilemma’s je tegenkomt: wat is nu het beste?
En er is daar dus geen eenduidig antwoord op te geven, er is niet één pad, richting of keuze hét beste.
Het beste is waar jij je goed bij voelt, want zo houd je het ook op lange termijn vol!
Dat maakt het niet makkelijk, omdat sommigen graag een pasklaar antwoord van mij willen ontvangen, zodat ze weten hoe ze dienen te handelen om ecologisch verantwoord “goed” bezig te zijn.
Maar ik zie de eco-dilemma’s niet als een worsteling of als een frustratie of als queeste waar ik hét antwoord op wil vinden.
Integendeel, ik vind het een uitdaging, ik vind het heel leuk om hierover na te denken, met mijn vriend uitgebreid te overleggen wat ons standpunt hierover is. En om met vrienden van gedachten te wisselen hoe zij hier mee omgaan, wat zijn hun afwegingen.
En dat je na een tijdje ook gerust je mening kunt herzien.
Op een eco-dilemma is dus niet één juist groen verantwoord antwoord.
Er zijn vijftig tinten groen en dat maakt het zo tof en uitdagend!
Lees ook over kleding:
– Kleren maken de vrouw
– Zelf sandalen maken
– Blote voeten
– Tevreden koper van de kringloper
– Solden
– Mijn groene verjaardag
Lees ook over minimalisme:
– Ontspullen
– Nieuwe uitdaging: minimalisme
– Hike-vakantie met kinderen – minimalistisch reizen
Lees ook over eco-dilemma’s:
– Afval-dilemma: Plastic beter dan glas?
– Dilemma: 2ehands of eco speelgoed?
Vind je deze blog inspirerend?
Steun onze vereniging, word donateur en geniet van de voordelen!
Mijn nieuwe blogs over onze eco-lifestyle in je mailbox?
Schrijf je dan in op de Nieuwsbrief.
Of neem een kijkje in mijn Webwinkel of Boekenwinkel waarmee je onze vereniging ondersteunt zonder dat het jou extra geld kost.
Wat een leuke blog! Een andere weg/ manier van kijken kan ook nog zijn om af en toe wel te kiezen voor nieuwe kleding, maar dan ecologisch vriendelijk geproduceerd. Op die manier help je de kledingsector zichzelf te vernieuwen en beïnvloed je de ongelooflijke vervuiling bij de wortel.
@Marije: Merci voor je compliment!
Wij kiezen bewust voor 2ehands kleding ipv nieuwe bio/duurzame/ethische kledij te kopen, waarom lees je hier.
Ik vind het argument dat je een bijdrage levert aan de vernieuwing en verduurzaming van de kledingindustrie een hele goede.
Ik koop nieuw en dan perse duurzaam (qua stoffen, maar ook qua mensenrechten) of ik koop tweedehands. Ook ben ik spaarzaam in het kopen van nieuwe spullen. Echter soms trakteer ik me wel eens om mezelf er weer op tot date uit te laten zien. Het blijft soms wel een dilema, maar dit is voor mij een werkbare oplossing waar ik me goed bij voelt.
@Hanneke: Daar ben ik het eerlijk gezegd niet mee eens, ik vind beter om 2ehands te kopen dan nieuw bio/duurzaam/ethisch:
Hier soms ook dilemma’s. Niet precies dezelfde, want ik ben niet vegan. Maar wel dat: houd ik een voorraad van kwaliteitskleding, of wil ik niet teveel spullen in huis? Omdat ik gemerkt heb dat de tweedehandswinkels steeds minder kwaliteit gaan verkopen (steeds meer waardeloze wegwerpkleding) vind ik het toch maar beter om te zorgen dat ik goede kleding in voorraad heb.
Kleren repareren en zelf naaien / breien / haken zijn gelukkig hobby’s van me. Ik reken niet de uren die ik daaraan besteed.
Laatst besloot ik ook om wat nieuws te kopen. Duurzame biologisch wollen (ja, sorry, ik ben niet vegan dus) onderkleding. Ik hoop daar nog vele jaren plezier van te hebben.
@Inge: Tof om te horen dat jij ook dergelijke kleding-dilemma’s ervaart, bedankt om het te delen!
Hoi Evelien, leuk deze blog over kleding dilemma’s. Er is niet altijd één juiste weg dat blijkt maar weer…
Mooi dat jullie er zo bewust mee bezig zijn. Goed dat ik nu weet dat ik fleece kleding in een goede waszak moet wassen. Hebben jullie het wel warm genoeg als je geen wol wil gebruiken?
Enne….wat nu als je dochter roze wel mooi zou vinden?😉
Groet, Annelies
@Annelies: Leuk om te horen dat je het interessant vindt!
Ja hoor, zonder wol hebben we het warm genoeg, want aan kou kun je wennen hè.
Kinderen zijn zeer beïnvloedbaar, net als grote mensen 😉
Dus als de helft van de meisjes in de kleuterklas roze draagt, wil de andere helft dat vaak ook om erbij te horen, kudde-gedrag. Wij hebben ze geleerd dat ze alles mogen worden, maar geen schapen die dom de meute volgen, daar zijn er immers al genoeg van.
Ik heb mijn dochter verteld, dat meisjes die roze mooi vinden en prinsesjes willen zijn, ouderwets en oppervlakkig zijn. Vroeger mochten meisjes alleen maar het huishouden doen, kindjes krijgen en mooi zijn om dan te wachten tot een prins ze kwam redden. Tegenwoordig kunnen meisjes naast mama en mooi zijn, ook slim zijn, of stoer, alles wat ze maar willen en we hoeven niet te wachten tot een prins/vent ons komt redden, maar gewoon je eigen plan trekken.
En dat het zonde is om in dat ouderwetse en afhankelijke “rose” rollenpatroon te blijven hangen. Dus met die redenering/opvoeding vindt mijn dochter roze écht niet mooi 😉
Lees er meer over in Jongen, meisje of genderfree.
Ik vind deze woorden voor meisjes die roze willen dragen eerlijk gezegd nogal denigrerend.
Ik heb als kind ook een fase gehad waarin ik alleen maar roze kleren wilde. Gelukkig lieten mijn ouders me doen en suggereerde niemand dat ik ‘dom’ of ‘oppervlakkig’ of een ‘kuddeschaap’ zou zijn omdat ik van meisjesachtige kleren hield.
Leer je je zonen ook kleuren (en de kinderen die ze dragen) te associëren met allerlei minderwaardige eigenschappen of mogen zij hun gang gaan en alle kleuren dragen die ze willen?
@Sophie: Maar hoe komt het dat veel meisjes roze mooi vinden?
Dat is omdat ze dat (onbewust) wordt aangepraat door klasgenootjes, vriendinnen, tv (!), speelgoedwinkels en commercie.
Ik ken geen jongens die alleen maar een bepaalde kleur kleding aan willen, terwijl dat bij meisjes vaak wel het geval is.
Waarom hebben meisjes dus een “roze-periode” en hebben jongens geen “kleur-periode”?
Ik weet haast zeker dat als kinderen geen tv kijken en zelden in een rose-blauwe speelgoedwinkel komen, meisjes ook geen “rose-periode” hebben. Dat het hen dus (onbewust) wordt opgedrongen dat meisjes rose mooi horen te vinden om zich als meisje te identificieren.
Onze oudste zoon heeft al zijn hele leven lang jaar, vaak denken mensen dat het daarom een meisje is. Dat interesseert hem niets, hij is trots op zijn lange haar.
Ik zeg altijd tegen hem dat dat meer zegt over de bekrompenheid van die mensen, dan over zijn mooie haar 😉
En onze jongste zoon loopt gerust in jurkjes en rokjes van zijn zus, prima als hij dat leuk vindt.
Ik heb natuurlijk ook een blog over dit onderwerp geschreven: Jongen meisje of genderfree?.
En in mijn Kennisbank kun je nog veel meer artikels hierover lezen.
Je zou naast veganist ook naturist kunnen worden,spaart kleren uit
@Philippe: Daar is het Belgische klimaat niet zo geschikt voor 😉
Ik wil graag iets kwijt over het dragen van wol: schapen verliezen sowieso hun wol in het voorjaar, de wol heeft ook een zogenaamd breekpunt: daar waar het dun wordt en dus afbreekt. Wel afhankelijk van het ras. Zoals ook honden, katten, kippen in de rui komen.
Om het proces te versnellen en bij verschillende rassen, de dieren te verlossen van hun te warme vacht in de zomer, worden ze geschoren.
Wat is er dan optegen om dit prachtige materiaal te gebruiken voor her maken van kleding?
Wol heeft zoveel voordelen, zeker in vergelijking tot synthetische materialen.
Ik gebruik wol van schapen en haar van alpacas van boerderijen uit de buurt plus van mijn angora geiten, spin en verf het met planten, brei of haak of vilt daar van alles van. Kleding dat omhult, ademt en vele gezondheids voordelen heeft, groener kan het niet in mijn ogen. Beter dan kleding gemaakt van fossiele grondstoffen, zelfs al koop je het tweedehands.
@Henneke: Het is mooi als je wol van je eigen schapen/geiten kunt gebruiken, maar de wol-industrie is helaas niet zo idyllisch.
Je kan daar in deze video meer over te weten komen.
Dag Evelien,
Bedankt voor je altijd inspirerende artikelen 🙂
Zelf draag ik sinds kort het liefst helemaal geen plastic meer (dus ook geen fleece, acryl en polyester). Vanwege het milieu, maar ook vanwege eigen gezondheid. Ik kan me namelijk goed voorstellen dat je die stofjes van microplastics wel eens inademt. Of dat je het aanraakt, kleine stofjes op je handen achterblijven en dit opeet. Zelf draag ik dus het liefst katoen, of tweedehands wol (ook al ben ik Vegan). Laatst zelfs een katoenen fleecevest gevonden op washbaer 🙂 (tip) Vegan schoenen zijn vaak ook van plastic en naast het feit dat dat niet zo goed is voor het milieu, vind ik ze kwalitatief vaak erg slecht. Dus ik ga ook voor tweedehands leer. Liefst niks dierlijks natuurlijk, maar het is nou eenmaal, wat je zelf ook zegt, een lastig dilemma.
Mijn kinderen zou ik trouwens wel alle kleuren van de regenboog laten adoreren, inclusief roze. Tuurlijk is bewustwording goed over waar bepaalde ideeën en voorkeuren vandaan komen. Maar ik zou niet willen oordelen over iets wat ze mooi vinden. De kleur roze zo afwijzen vind ik net zo fout als je dochter alleen maar in roze kleding laten rondlopen omdat ze nou eenmaal een meisje is. Dat taboe op roze (een soort tegenreactie wat het eigenlijk is) vind ik eigenlijk ook wel ouderwets. Roze is een hele liefdevolle en creatieve kleur, en daar mogen mijn kinderen net zoveel van houden als groen of geel.
@Kayleigh: Inderdaad die synthetische vegan schoenen vallen vaak veel sneller uit elkaar dan 2dehands leren schoenen, helemaal mee eens!
De kwestie over roze is in bovenstaande reacties ook al uitvoerig besproken, je kan daar mijn visie lezen.