Eerder schreef ik in “Onderwijs: onwijs moeilijk” dat we de keus zeer lastig vonden welk type onderwijs we voor onze kindjes willen. Inmiddels gaat ons driejarig zoontje nu een half jaar naar een lokaal dorpsschooltje. Voor de Nederlandse lezers, in België kunnen de kindjes al vanaf 2,5 jaar naar school.
Olaf gaat slechts twee ochtenden naar school, omdat we rustig wilden beginnen. Ook is er altijd één ouder thuis, dus er is voor ons geen noodzaak om hem naar school te laten gaan.
Maar we zijn niet content over het schoolsysteem wegens onderstaande redenen en overwegen nu om thuis-onderwijs te geven.
1. Gehoorzaamheid en discipline in plaats van kennis
2. Geen ontplooiing leergierigheid en creativiteit
3. Inefficiënt systeem
4. Meer a-sociale dan sociale ontwikkeling
5. Te weinig buiten actief
Bovenstaande argumenten licht ik hier verder toe:
1. Gehoorzaamheid en discipline in plaats van kennis
Ze leren braaf te zijn, te gehoorzamen en er wordt vooral discipline in plaats van kennis bijgebracht. En dat is juist wat ik niet wil dat onze kindjes leren, ik wil dat ze zelf nadenken, hun eigen mening vormen, zich blijven verwonderen, eeuwig het waarom van alles blijven vragen en niets als vanzelfsprekend aannemen.
2. Geen ontplooiing van leergierigheid en creativiteit
Kinderen bezitten van nature leergierigheid en creativiteit, dit geldt voor álle kinderen! Sommige kinderen uiten dit in hun denken en andere kinderen in hun handelen en doen. Maar deze prachtige eigenschappen van kinderen worden gedood omdat ze enkel zaken moeten leren wat op dat moment op het lesprogramma staat.
Ik verbaas me over de desinteresse van leerlingen, ook op de middelbare school waar ik les geef. Ze willen enkel weten wat ze moeten kennen voor hun examens. Ze leren niet omdat ze kennis willen vergaren, ze leren enkel voor een goed cijfer. Kennis is niet meer het doel, het is slechts een middel voor een diploma geworden.
3. Inefficiënt systeem
School is een inefficiënt systeem. Het gaat op een gemiddeld tempo, maar dat is te snel voor de minder intelligente kinderen en te traag voor de slimmere kindjes. Waardoor het dus voor de meeste kinderen minder geschikt is:
| minder intelligent | |
| gemiddeld intelligentie | |
| intelligent |
En waarom dingen leren op school waarvoor geen interesse is? Dat is zonde van tijd én motivatie. Pas daarom de lesstof aan aan de interesse van een kind.
Ons zoontje kan momenteel tot drie tellen, maar verder lukt nog niet. Hij is een grote fan van treinen, dus zijn we naar de bib gegaan en hebben minstens tien boeken over treinen gehaald en dan gaan we treinen op de bladzijdes tellen. Op die manier vindt hij het heel leuk om te leren tellen.
“In het voorgaande is al gebleken dat thuisonderwijs-kinderen gemiddeld een flinke voorsprong hebben gerealiseerd. De voorsprong kan ook worden uitgedrukt in leerjaren. Dan blijkt dat zesjarigen gemiddeld al een voorsprong hebben van ongeveer een leerjaar, een voorsprong die in de loop van de schoolloopbaan gestaag oploopt tot ongeveer vier leerjaren bij 14-jarigen. Dat betekent dat het gemiddelde 14-jarige thuisonderwijs-kind qua schoolvorderingen vergelijkbaar is met een gemiddelde 18-jarige middelbare schoolverlater.”
Bron: Onderzoek thuisonderwijs
4. Meer a-sociale dan sociale ontwikkeling
Een vaak gehoord argument is dat de crèche en school goed zijn voor de sociale ontwikkeling van kinderen.
“Het lijkt alsof niemand zich afvraagt waarom men vroeger beter gemanierd was terwijl het fenomeen ‘kinderdagverblijf’ niet bestond.
Nu wordt opvang gezien als mogelijkheid voor kinderen om goed te socialiseren. Maar door het massale karakter ervan reproduceren wij onze drukke en volle samenleving in hen. Ouders draaien zich een rad voor ogen door te denken dat socialiseren vooral buiten het gezin plaatsvindt.
‘Heeft uw kind voldoende vriendjes?’, vraagt de kinderarts. ‘Kan uw kind goed met leeftijdgenoten opschieten?’, vraagt de juf. De vraag of het gezin tijd vrijmaakt voor samen spelen wordt al lang niet meer gesteld.”
Vroeger moest je je als ouder verantwoorden als je ging werken en je je kinderen wegbracht, tegenwoordig is het de omgekeerde wereld en doe je je kind tekort in hun sociale ontwikkeling als het juist niet naar de crèche gaat!
Uit diverse onderzoeken blijkt dat kinderen die thuisonderwijs krijgen zelfs socialer zijn dan kinderen die naar school gaan:
“De voortdurende inwerking van lawaai en communicatie en opwinding bij een kind dat zich staande moet houden in een groep van 25 tot 30 anderen kan leiden tot afstomping. Het is niet verwonderlijk dat veel kinderen aan gedragsstoornissen lijden omdat ze nooit mogen rusten en voortdurend in de weer zijn met leeftijdgenootjes.”
“Thuisonderwijs-kinderen zijn gemiddeld genomen sociaal vaardiger en rijper (‘more mature’). Ze hebben een beduidend positiever zelfconcept dan schoolkinderen. Ze vertonen minder gedragsproblemen en passen zich in sociaal en emotioneel opzicht beter aan dan studenten die van school komen. Conclusie is dat thuisonderwijs-kinderen het in sociaal-emotioneel opzicht minstens net zo goed of zelfs beter doen dan schoolkinderen.”
Bron: Onderzoek thuisonderwijs
De mens is een sociaal wezen, sociaal gedrag is dus soorteigen en hoeft dus niet ontwikkeld te worden. En de ene mens is socialer dan de ander, maar dat is het karakter van een persoon, daar kun je niets aan veranderen.
Het “sociale ontwikkeling” aspect is voor ons dus geen reden om onze kindjes naar school te laten gaan. Integendeel, want sociaal gedrag kun je niet ontwikkelen, maar asociaal gedrag wordt op school des te meer aangeleerd. Op school is er continu strijd, zowel binnen als buiten het klaslokaal. Binnen het klaslokaal wie de hoogste cijfers heeft en buiten het klaslokaal wie de grootste mond heeft. School is daardoor enkel “leuk” voor extraverte kinderen met een gemiddelde intelligentie. Voor de anderen is het dagelijks een verplichting tot zelfs een verschrikking.
| introvert | extravert | |
| minder intelligent | ||
| gemiddeld intelligentie | ||
| intelligent |
5. Te weinig buiten actief
Laatste minpunt, kinderen zitten op school te veel binnen. Buiten kunnen ze ook veel leren. En buiten kan zowel in de natuur als in de bewoonde omgeving zijn. Buiten is dus in de wereld staan en niet afgeschermd van de wereld zijn zoals in een klaslokaal. In een klaslokaal bestudeer je de wereld, terwijl je met buiten zijn ook werkelijk participeert in de wereld en er dus veel meer van leert.
Daarnaast moeten kinderen buiten kunnen bewegen, rennen en spelen. Dat is goed voor hun motoriek, als uitlaatklep voor hun energie en door veel buiten te zijn ontwikkelen ze een beter immuunsysteem.
Voordelen school
Maar school is natuurlijk niet alleen maar negatief, anders hadden we er niet voor gekozen.
1. Kindjes kunnen op school vaardigheden ontwikkelen waar de ouders niet over beschikken. Nu leert hij bijvoorbeeld met zijn klas een dansje voor Sinterklaas, dat kun je thuis niet doen. Ook leert hij daar de Franse taal uitstekend, dat kunnen wij hem niet bieden.
2. Plus moet ik toegeven dat ik het ook wel fijn vind als de kindjes straks naar school gaan en er weer meer tijd voor mezelf vrij komt. Tijd waarin ik mezelf kan ontplooien en niet meer heel de dag “mama” hoef te zijn.
3. En onze kindjes krijgen al een “uitzonderlijke” opvoeding, want vegan-suikervrije voeding, geen plastic speelgoed en geen televisie of stereo in huis. Maar het is niet onze opzet om ze “alternatief” op te voeden. Integendeel, we zouden juist eerder voor school kiezen om onze kindjes wat dat betreft het reguliere pad te laten volgen.
Maar anderzijds is dit geen geldig argument omdat we moeten kiezen wat wij zélf goed achten voor onze kindjes en onze keuze niet laten bepalen door wat anderen er van denken.
Overweging
We zouden graag kiezen voor een school met een specifieke onderwijsmethode, maar zoals al eerder beschreven is die keus er hier in de Ardennen niet. De enige keuze die we hebben is of het reguliere onderwijs of thuisonderwijs.
Dus we twijfelen wat de beste optie is, thuisonderwijs of school. Meningen, visies, ervaringen zijn welkom!
Heb je vragen over (thuis)onderwijs?
Of wil je in contact komen met andere ouders die thuisonderwijs geven?
Meer info vind je op mijn website onder “Natuurlijk Ouderschap – Onderwijs“.
Vind je deze blog inspirerend?
Steun onze vereniging, word donateur en geniet van de voordelen!
Mijn nieuwe blogs over onze eco-lifestyle in je mailbox?
Schrijf je dan in op de Nieuwsbrief.
Of neem een kijkje in mijn Webwinkel of Boekenwinkel waarmee je onze vereniging ondersteunt zonder dat het jou extra geld kost.
Kom naar het Eco-Weekend vol duurzame tips, inspiratie eco-mindset, persoonlijke coaching hoe ook jij meer eco, eenvoudig, vrij kunt leven en gezellig samenzijn met gelijkgestemden in de prachtige Ardennen!
Evelien,
Ik ben onlangs in Londen blijven logeren bij een Veganiste, haar zoontje krijgt ook thuisonderwijs, nog nooit zag ik een kind wat zo straalde, doen zou ik zeggen!
Success,
Wendy
Hoi Evelien,
Ook wij hebben er vaak over nagedacht en zijn in de loop der jaren gaan merken dat het schoolsysteem niet aansluit bij wat wij belangrijk vinden in het opgroeien en leren. Wij hebben het geluk dat onze kinderen op de Rudolf Steiner school mogen zitten waar nog heel veel aandacht wordt gegeven aan de ontwikkeling van creativiteit, natuurbewustzijn (ze gaan zelf 1 dag inde week naar het bos i.p.v. naar school, dat komt weer van de filosofie van de Walddorfschule vandaan)en vooral “wie ben ik” en het stimuleren van wat het individuele kind goed kan. Er word veel dansend en zingend dingen geleerd. En nog heel veel meer dingen , die mij vaak tranen in de ogen hebben gebracht omdat ik zo dankbaar ben dat er overeenkomsten zijn met mijn visie.
Maar het is niet alleen de school, het is ook de ouder die moet zorgen altijd thuis te zijn voor het kind! Wij hebben er ALTIJD voor gezorgd dat onze kinderen nooit naar de opvang moesten.
Ik zie het verschil dagelijks met de kinderen op het reguliere onderwijs, en als mijn kinderen niet naar de Rudolf Steiner school hadden gekund dan hadden wij ons meer verdiept in de keuze voor zelfonderwijs. Onze oudste is nu 10, en zit nu eigenijk weer op nieuw met een probleem…….wat doen we hierna…
Ik vind het heel knap van je dat je zo sterk bent om zelf alles uit te zoeken en proberen er het allerbeste uit te halen! Vergt heel wat discipline, en ook moed tegen de “orde ” in te gaan! Super!
Liefs Marjolein
Hallo Evelien,
Je hebt gelijk in al je argumenten, zowel voor als tegen. Ik heb gewerkt op een VMBO school en heb gegriezeld als ik zag hoe sommige collega’s met de leerlingen omgingen, voor mij een reden om heel vervroegd met pensioen te gaan. Het schoolsysteem staat heel ver weg van de kinderen. Het is net zo slecht als toen ik naar school ging, het moest en dat was het dan. Specifieke onderwijsmethoden? Ook daarvan heb ik niet zoveel goede resultaten gezien, de theorie erachter klopt vaak helemaal. Helaas is de uitvoering vaak net zo slecht en de resultaten ook.Thuisonderwijs lijkt me wel heel goed, erg gericht op de mogelijkheden van het kind. Het nadeel is dat niemand met andere ogen naar het kind kijkt, ook ouders kunnen een tunnelvisie hebben. Het ideale lijkt me thuisonderwijs met een paar kinderen en alle ouders worden erbij betrokken zodat je als ouder ook tijd krijgt voor jezelf en de kinderen leren van verschillende mensen die weer elk een andere manier van benaderen hebben en andere kennis.Geen idee of dat te realiseren is.
Ga op je gevoel af en dat van de kinderen om te beslissen, niet alleen verstandelijke argumenten. De basisschool is denk ik ook anders dan de middelbare school, als ze gaan puberen en zich afzetten tegen hun ouders, de school enz. Maar dat hoort nu eenmaal bij de ontwikkeling vrees ik.
Heb je de Green Beautiful al eens gekeken? Staat op youtube, wel de hele film nemen, anders krijg je 9 stukjes. Het leven en de manier waarop ze met kinderen omgaan vind ik erg mooi.Behalve mooi is hij af en toe ook gewoon leuk.
Succes met je beslissing.
Groetjes,
Marianne
Mijn kinderen zijn nooit naar de chreche geweest, nu ze naar school gaan, hangt de hele klas aan hen. Hun kleutertijd hebben ze doorgebracht in een wijkschool, met tuin. En als het mooi weer is doen die bijna alles buiten. Zelfs nu in de lagere school, hebben en doen die veel activiteiten buiten.
Ze gaan naar een katholieke school, maar je kan bijna gaan vergelijken met freinet onderwijs. Ze hebben de kleutertijd van hun leven gehad, ik hoop dat onze jongste dit binnen enkele jaren ook kan zeggen.
Op onze school kan elke kind nog kind zijn.
Gelukkig woon je in België waar je zelf je kinderen onderwijs mag geven. Helaas kan dit in Nederland alleen bij heel hoge uitzondering. In principe is het verboden want we hebben een schoolplicht.
Achteraf gezien had ik mijn kinderen graag thuisonderwijs willen geven. Mijn zoons zijn allebei nogal leergierig en zoeken zelf van alles uit. Op school ging het echter vaak niet lekker (HSP, beelddenker, eentje nogal introvert), maar dus wel heel intelligent al kwam dat er op school niet zo uit.
Nu is er een zoon van mij gestopt met zijn HBO-opleiding. Hij vond de opleiding dermate ondermaats dat hij thuis verder studeert.
Sterkte en succes met de afweging!
In Schotland woont ook een gezin die veganistisch leeft en waar de kinderen thuisonderwijs krijgen. Die kinderen zijn denk ik al bijna volwassen, maar misschien vind je daar nog wat info.
Dit is de link: http://www.veganfamily.co.uk/homeeducation.html
Wat een parel van een blog! Mooi!
Je hebt te maken met de voordelen en nadelen van leven in Belgie.
Voordeel: thuisonderwijs is een legale optie
Nadeel: schoolonderwijs is veel meer rigide als in Nederland…veel van de nadelen van school die je noemt spelen minder sterk in Nederland, als staat het kleuterzijn in Nederland wel onder druk.
Met het onderwijs waarmee jouw kind geconfronteerd wordt lijkt de keuze me niet zo moeilijk…sterkte!
@Hanneke: In België zijn de scholen misschien inderdaad iets meer rigide, maar daarmee suggereren dat de nadelen van het onderwijssysteem meer gelden voor België dan voor Nederland vind ik eerlijk gezegd een beetje kort door de bocht. Want de Nederlandse kinderen zijn veel mondiger en brutaler, waardoor er dus meer prestatie-drang is wat betreft het sociale aspect in Nederland dan in België.
Dus in ieder land is er behoefte aan thuisonderwijs, iedere ouder met zijn/haar eigen motivatie.
Ik heb ook even over thuisonderwijs nagedacht, al moet je in Nederland heel erg ingewikkeld doen, als het al mogelijk is.
Toen mijn zoontje het op school slecht had en er psychisch bijna aan onderdoor ging.
Nu met een andere groep en een andere juf gaat het hartstikke goed en als ik zie dat hij leuke en goede vrienden via school heeft ben ik blij dat hij naar school gaat.
Er zijn altijd voor- en nadelen natuurlijk..
Een groot voordeel vind ik dat ik af en toe de handen vrij heb!
Bedankt voor alle reacties!
En we raken steeds meer overtuigd om thuisonderwijs na de kerstvakantie eens te gaan proberen. We houden jullie uiteraard op de hoogte.
Evelien, ik heb met interesse je argumentatie gelezen. Het is waar dat het belgische schoolsysteem meer op discipline gericht is, minder op zelfontplooiing. Mijn dochter zit nu in het eerste middelbaar en ik merk dat er na 30 jaar nog niet zo heel veel veranderd is. En ja, overal wordt gestreefd naar het gemiddelde, wat ook moeilijk anders kan in grote klasgroepen.
Thuisonderwijs is inderdaad mogelijk in België, maar het is ook wel extreem zeldzaam. Hoe de voorwaarden in Wallonië zijn weet ik niet want onderwijs bij jou is een bevoegdheid van de waalse gemeenschap. Maar aan het eind van de rit wacht sowieso wel een examen voor een examencommissie en daar wordt niet welwillend gekeken naar leerlingen die thuisonderwijs genoten – in ieder geval geldt dat voor leerlingen die het diploma middelbaar willen halen – en dat komt al iets meer voor, maar nog steeds heel weinig.
Zolang je kinderen kleuters zijn kan je zeker thuisonderwijs toepassen. maar je haalde al aan dat je zoontje op school dan wel frans kan leren, en grijp die kans met beide handen aan ! het is zo’n rijkdom om van kindsbeen af meerdere talen te kunnen leren.
Verder stel ik mij de vraag bij thuisonderwijs, wanneer kinderen wat ouder worden en moeilijker leerstof te leren hebben, of iedere ouder wel de meest geschikte persoon is om te onderwijzen…. want goed les kunnen geven is een talent en een roeping… en als je slechts door 1 of 2 personen onderwezen wordt, mis je de kans op inspiratie door die leerkrachten die geweldig zijn in hun vak en hun passie kunnen overbrengen op hun leerlingen …
Nouja, ik zie het gewoon wat meer op de lange termijn 🙂
Ik lees je overwegingen met interesse! Mijn vijf kinderen zijn allemaal naar het regulier onderwijs gegaan, en ik zou zeggen: kies voor thuisonderwijs! Zo geweldig vond ik het voor hen niet op de basisschool.
Sinds onze verhuizing naar het platteland gaan mijn twee jongste naar een Jenaplan school met maar 50 kinderen in de hele school, en dat is wel heel goed moet ik zeggen.
Maar afgezien daarvan denk ik dat thuisonderwijs een hele optie is.
Ik zal onze ervaring even meegeven. Wij geven nu thuisonderwijs aan ons jongste kind. Ze is ruim vier en “druk” bezig met leren lezen. Omdat ze dat zelf héél graag wil. Al vanaf twee en een half haalde ze overal de letters uit, wilde weten wat er stond. Op een school is zoiets niet mogelijk! Daar worden kinderen afgeremd in plaats van gestimuleerd. En die kant kennen we ook! We hebben namelijk drie grote kinderen die wél school gelopen/lopen hebben. Daar zit één wiskundige bij, met vier rekende hij + en – tot honderd en vond hij de tafels reuze interessant. Maar op school mocht hij niet! Hij was véél te klein, dat kon hij niet, en als hij de rekenbladen van thuis liet zien, was het antwoord: “oh, dat heeft vast mama gedaan”. Niet dus. Het gevolg is dat hij ongeïnteresseerd raakte. Nu doet hij puur wat moet. School staat en valt met de persoon die voor de klas staat. Is dat een goeie, dan heb je geluk! Maar als het een “slechte” is, heb je pech. En dan heb ik het nog niet gehad over de pest-problemen….. Nee, wij gaan vol voor thuisonderwijs 🙂 En je moet daarbij niet vergeten dat bij alle ontdekkingen van je kind, jij als ouder op de eerste rij zit!! Het is zoooo leuk! Te zien hoe ze ineens iets doorheeft. De enthousiaste verhalen te horen als ze iets geleerd heeft! En thuisonderwijs in België is niet extreem zeldzaam, het is in opmars! Het worden er hoe langer hoe meer. Ik krijg heel positieve opmerkingen als ik boodschappen doe en de mensen zich afvragen waarom ze niet in de klas zit. Ik ben de tel kwijt van alle mensen die zeggen “wij kunnen niet, we werken met twee, maar anders …..” Dus doen zou ik zeggen!
De ideale opvoeding lijkt mij thuisonderwijs, waarvan een paar dagen in groep met andere thuis-kindjes (hoeven niet per se dezelfde leeftijd te hebben). Dan deel je de lesgeef-talenten van de ouders, je vermijd een tunnelvisie, de ouders worden wat ontlast en je hebt ook het sociale aspect: kindjes kunnen van en aan elkaar leren, en samen toneeltjes ineensteken.
Dit lijkt mij zo’n natuurlijke manier van opvoeden, dat ik mij soms afvraag hoe er andere methoden (zoals je kind verplichten om 5 uur per dag stil te zitten) kunnen bestaan.
Maar vreemd genoeg vind ik nergens een forum waar ouders op zoek gaan naar gelijkgestemden om kleinschalig collectief thuisonderwijs te organiseren.
Voorlopig is het voor ons nog niet nodig, ons dochtertje is 14 maanden, maar ik vind evengoed niets waar jonge thuisblijvende ouders elkaar kunnen vinden om de lasten te delen of gewoon fijn met twee mama’s op twee kindjes passen, ipv twee mama’s alleen op twee eenzame kindjes.
En als ons dochter ouder wordt, kiezen wij resoluut voor thuisonderwijs met heel veel liefde en muziek, en hopelijk vinden we ouders die willen meedoen 🙂
@Lize: Bedankt voor je toffe reactie. Op internet en facebook bestaan er heel wat forums en groepen over thuisonderwijs met inderdaad ook vaak de oproep om samen met de kinderen activiteiten te ondernemen. Ik zal ze eens op mijn links-pagina erbij zetten
In Vlaanderen bestaan intussen verschillende Sudbury scholen. Qua visie heel boeiend, en het werkt. (in Nederland: Iederwijs-scholen?). Geen optie om zoiets kleinschalig op te starten? Kan heel sterk aanleunen bij het idee van ’thuisonderwijs in een groepje’ lijkt me.
Succes!! En goeie moed bij het vorm geven van de keuze waar jullie achter kunnen staan. Het gangbare onderwijs is inderdaad nog zo vaak teleurstellend en fnuikend voor de kinderen. (Gelukkig zijn er hier en daar ook al uitzonderingen, maar in de Ardennen ligt dit moeilijker wellicht).
Hallo,
Wij hebben in totaal 7 kinderen (5 zelf gemaakt en 2 pleegkinderen) van 3 tot 15 jaar. Ik merk toch zeker bij de jongste kinderen dat ze echt wel anders zijn dan leeftijdgenootjes, ze hebben andere spullen, dikwijls tweedehands, komen hier ook grif voor uit (ik heb veel kleding, maar ik krijg alles van een vriendinnetje), mogen tv kijken maar dit wordt gecensureerd, en zijn meer bezig met natuur dan anderen. Bij de oudste kinderen ligt dit moeilijker, zij willen wel bepaalde programma’s kijken, op de X-box en playstation, maar dan leg ik wel uit wat ik ervan vind. Zij mogen in beperkte mate zelf beslissen.
Oudste heeft na schoolmoe zijn geweest enkele jaren thuisonderwijs gehad, en ik vond het erg verrijkend maar ook zwaar: ik ga werken, en had continu een schuldgevoel: ofwel dat ik niet bij mijn kind was, ofwel dat ik eigenlijk nog iets voor mijn werk moest doen. Hij gaat nu terug naar school maar wil nog steeds liever thuis zijn. Hij vindt de drukte moeilijk, het lawaai, stress enz.
Hij legt nog steeds examens af via de examencommissie maar daar heb ik nooit een negatieve ervaring gehad, er heeft ons nooit iemand afgeraden om TO te geven, integendeel, ik heb het gevoel dat ze erg naar het kind zelf kijken. De uitleg die we hebben gehad voor we kozen voor het systeem van examencommissie (want is niet verplicht, je hebt anders natuurlijk wel geen diploma) was erg helder. Zou het zo opnieuw doen.
Dag Evelien. Ik wil even laten weten dat sociaal gedrag misschien wel eigen is aan de mens, maar het wordt ook getoetst en geschaafd aan de ervaringen van buitenaf. Bij sommigen gebeurt dit al meer als bij anderen, en bij mij moest het heel erg gebeuren. Ik ben gestopt met school toen ik twaalf was en begon als werkende op mijn zestiende. In die twaalf jaar heb ik op verschillende scholen gezeten, waardoor het contact met vriendjes nooit lang blijvend was. Tussen mijn 12 en 16 jaar was er geen dagelijks contact met allersoorte mensen, buiten mijn dichte familie (drie man). Het is een heel persoonlijk ervaring, maar ik had enorm veel moeite met sociale structuren. Dit merkte ik nadat ik gaan werken was en online met mensen chatte (“in den tijd”). Ik ben dus heel hard mijn medemens gaan bestuderen. Hier ben ik nog dagelijks mee bezig, alleen merk ik nu dat velen dat hier ook mee bezig zijn!
Ik kan hieruit alleen afleiden dat ik heel onzeker was, en niet reageerde van uit mijn gevoel maar vanuit wat ik dacht dat er verwacht werd. Ondanks deze ervaringen ben ik er toch heel sterk uitgekomen, en weet ik nu (28jr) precies waar ik sta! Maar ik weet ook dat ik er heel diep over zal nadenken vooraleer ik zal besluiten dat thuisonderwijs voor mijn kinderen het beste is.
Wanneer ze jong zijn thuisonderwijs beginnen is ook anders dan wanneer ze het lager al doorlopen hebben, en het hangt ook allemaal af van het kind. Succes ermee allesinds!
Dag Evelien. Ook ik ben er, net als Bloem, van overtuigd dat sociaal gedrag wél aangeleerd kan worden: het is een vaardigheid die je ontwikkelt door er mee bezig te zijn, net als een spier. Je mag het niet gewoon afdoen als intrinsiek en onveranderlijk. Kinderen leren door dingen te doen met andere kinderen, spelenderwijs maken ze zich deze vaardigheden eigen. Deze vaardigheden zijn niet “van bij geboorte” aanwezig, maar moeten gestimuleerd worden. Het is nogal zwartwit om te stellen dat je op school enkel asociaal gedrag leert en er constant strijd is. Op school leer je rekening houden met elkaar, je kan er vrienden voor het leven maken, je leert je eigen identiteit ontwikkelen los van je ouders en gezin… Natuurlijk, dit is een persoonlijke keuze, maar ik denk dat de verdiensten van gewoon onderwijs niet zomaar onder de mat geveegd moeten worden. Alleszins veel succes met je uiteindelijke keuze!
hallo
thuisonderwijs vind ik wel goed maar mischien een freinet school onze kinderen zijn daar naartoe geweest en de aanpak is toch anders dan het gewone onderwijs daar is ons oudste geweest en ik moet zeggen was er toen freinet geweest ze ging er beter mee geweest zijn maar we wisten toen nog niet wat dat juist was en de torteltuin in poperinge was er toen nog niet groetjes
Beste,
ik zou zeker (zoals al meerdere mensen gezegd hebben) eens gaan kijken in zowel freinet onderwijs als steiner onderwijs en nu onlangs bestaat er ook sudbury onderwijs (jammer genoeg wel nog op niet veel plaatsen), allen hebben een speciaal systeem en hun voor en nadelen,
thuisonderwijs zou ik persoonlijk niet doen, omdat het toch wel belangrijk is (vind ik) dat je kinderen ook van andere mensen dingen leren, en zo kunnen ondervinden dat niet alle mensen hetzelfde reageren, wat misschien minder zou gebeuren als ze thuisonderwijs doen,
ik wens je wel enorm veel succes met gelijk welke keuze, en ik zal hoogstwaarschijnlijk wel lezen op je blog wat er gebeurt ,
groetjes, phebe
ik zie nu pas dat dat er in de ardennen niet is, ik heb wat te snel gereageerd,
mijn excuses,
hoi
leuke website om rond te kijken, dankjewel voor het maken.
een opmerking over taal wilde ik plaatsen. Ik woon in Istanbul, Turkije en ons dochtertje is drie jaar en een paar maanden.
Ze spreekt Turks, Nederlands en ….Engels. Nu ja, Turks steeds meer vloeiend, Nederlands begint steeds meer te komen en Engels komt er ook tussendoor.
Wij hebben mensen bij ons uitgenodigd vanaf dat ze twee jaar was. We fungeerden als een gastgezin voor mensen die Istanbul wilde bezoeken en zo kwamen er mensen vanuit de hele wereld op bezoek en hoorde ze heel veel verschillende talen. Meestal Engels, maar ook Frans, Duits, Italiaans en Spaans.
We hebben ook twee maanden vrijwilligerswerk gedaan in Italie. Dit is geen dure optie. We gaven ons huis te huur voor twee maanden en gingen met dit bedrag op reis. Onze dochter hoorde zo Italiaans.
Ze zegt nog steeds soms woorden in het Italiaans. Laatst hadden we iemand uit Italie voor vijf dagen bij ons op bezoek en dan zegt ze makkelijk woorden zoals `picolo`
Zelf ben ik docent Engels voor volwassenen in Istanbul. Ik geef les en neem ook onze dochter soms mee. Dan speelt ze onder de tafel of doet soms mee. Zo verraste ze ons toen een student thee bestelde en ze `sugar`zei. Dat had ze nog nooit eerder gezegd, maar ineens kwam dat woord.
Soms geef ık ook taalonderwijs aan kinderen, maar buiten het reguliere onderwijs. Ik speel verstoppertje met ze, schatzoeken, wat ze maar enthousiast maakt, en de Engelse taal gebruikenwe daar dan bij. En veel liedjes… Ik vraag niet van ze om gelijk een woorden te herhalen, maar zoek een positief gevoel bij de taal en vertrouw op de `geluidsmuur´: Als kinderen veel aan een taal worden bloot gesteld, dan komt het er vroeg of laat ook uit. De huidige onderzoeken tonen ook aan dat een taal leren vooral met luisteren begint. Zes maanden luisteren en dan komt misschien wat spreken (op een natuurlijke manier). Onze dochter kon het woord sinaasappel bijvoorbeeld niet goed zeggen en toen na een pauze van drie maanden zei ze het opeens in een keer goed…
Dus om het samen te vatten.. met taal leren kan het ook met een gastgezin zijn, langere periode naar het buitenland gaan, veelsoortige muziek luisteren (en kindermuziek in buitenlandse talen) en nog als laatste.. als ouder ben je er zelf ook in geinteresseerd. Wat we zien is, dat waar wij ons voor interesseren, onze dochter vaak ook interessant vind. Zo is ze bijvoorbeeld helemaal weg van een Engels boek wat ik gebruik.
Als we dat boek bekijken dan spreek ik Engels met haar en anders spreek ik Nederlands.
Maar het hoeft niet alleen de ouder te zijn die een andere taal spreekt. Het kan ook een student zijn uit een ander land, die een half jaar bij je komt wonen.. of een gezin in het dorp wat een andere taal spreekt en waar je kind een paar keer per week gaat spelen. Je kan dat ondersteunen met bijvoorbeeld het spelen van kinderliedjes in die taal bij je thuis.
En over de tunnelvisie bij thuisonderwijs…..misschien kun je ook eens bij je vrienden kijken… we hebben bijv. vrienden die mozaiek artiest zijn of scheikunde hebben gestudeerd.. daar kan je ook een uitwisseling meedoen. Wat zijn prachtige kwaliteiten van mensen in je omgeving?
Ik heb zelf de lerarenopleiding gedaan en mijn moeder is kleuterjuf, dus heb wat rondgekeken op scholen. Onze dochter is nu ´speel´gierig en wil niet wachten op een schoolleeftijd of iets dergelijks (in turkije 5 en een half). Ik zie hoe studenten die bij me komen op Engels te leren, soms inspanning geven en geef mijn dochter graag de kans om het vrij moeiteloos te doen.
Het is de eerste keer dat ik een reaktie schrijf… dus het kan zijn dat het wat lang is geworden……
Veel liefs voor iedereen
Hey,
Voor iemand die interesse heeft: “Schooling the world” is een prachtige film die aantoond waarom het verkeerd loopt met onze manier van schooling en die we dan nog eens hebben opgedrongen op de rest van de wereld.
Sudbury lijkt een goed alternatief. (In Antwerpen is er een, Gent ook)
Ik denk ook aan thuisonderwijs onze dochter is dan ook al te laat om in te schrijven in een leuke freinet om de hoek.
Bij thuisonderwijs denk ik dat het belangrijk is om niet thuis te blijven maar zaken zien ,voelen, horen, de wereld te ontdekken en vooral veel mensen ontmoeten.
Wat vooral ook nog fout gaat bij ons schoolsyteem is de plotse scheiding van een 2,5 jarige en moeder die dag en nacht aan de borst heeft gehangen. Of het feit dat men per leeftijd samen zit, een artificiele setting. In het leven zijn alle leeftijden gemengd.
Ach als moeder zit ik met de zelfde vragen. Maar school is dan mijn stokpaardje, ik vind het juist belangrijk dat ze niet naar een reguliere school gaan. (was zelf zeer ongelukkig in het klassiek onderwijs)
PS Ik heb ook in het klassiek onderwijs gestaan, ik heb het ook gezien van de leerkrachtzijde.
Veel geluk met uw zoektocht
Myriam
@Myriam: Bedankt voor je reactie én de film-tip, die kende ik nog niet. Staat nu op mijn to-see-lijstje 😉
Hey,
Nog dit: sociaal gedrag wordt aangeleerd door sociale interactie, maar dat hoeft niet persee een school te zijn. Belangrijker is dat er een goed rolmodel is die toon hoe men zich sociaal moet gedragen en ik denk niet dat kinderen van dezelfde leeftijd altijd een goed rolmodel zijn.
leesvoer: The unschoolig unmanual: the natual child organisation.
veel geluk
Myriam
O.k., er is heel wat te zeggen voor thuisonderwijs. Ik ben er ook geen fan van, dat ze volgens school het liefst allemaal op dezelfde leeftijd even hoog kunnen springen. Onze kinderen zitten op het Dalton onderwijs, daar wordt heel goed op de individuen ingegaan.
Maar volgens mij moet je hele rustige, brave kinderen hebben die erg goed luisteren om thuisonderwijs vol te houden. En je moet immens konsequent zijn. En liefst ook nog goed thuis in de lesstof. Als ik zie hoeveel moeite ik moet doen om mijn kinderen aan het werk te krijgen…
Of het thuisonderwijs is een dekmantel voor “laat maar waaien”. Tja, dan maakt het niet uit, denk ik.
Maar stel, je kind heeft jarenlang tot alle tevredenheid “veilig” thuisonderwijs – maar hoe dan ook: op een gegeven moment komt ie toch in de “buiten” wereld en in een arbeidssituatie met mensen die op een school hebben gezeten. Die dus verwachten dat je op tijd je werk afhebt, dat je kunt samenwerken met anderen, dat je kunt werken ook al is er lawaai en afleiding.
@Imme: Naar mijn mening is thuisonderwijs geen dekmantel voor “laat maar waaien”, integendeel, ouders die hier voor kiezen zijn heel toegewijd, het is immers veel makkelijker om kinderen “gewoon” naar school te laten gaan.
En kinderen die thuisonderwijs hebben gevolgd, zijn meer voorbereid op een leven in de buitenwereld dan kinderen die school hebben gevolgd. Want het is een misverstand te denken dat kinderen met thuisonderwijs hele dagen “thuis” zitten, zij komen meer in de maatschappij dan kinderen die hele dagen opgesloten op school zitten.
Wat betreft samenwerking, dat is juist niet wat er op school geleerd wordt, het is daar ieder-voor-zich en onderlinge concurrentie om de hoogste cijfers en sociale status.
Dus thuisonderwijs kinderen zijn beter voorbereid op de maatschappij dan schoolgaande kinderen, dat blijkt ook uit diverse wetenschappelijke studies, die je hier kunt lezen.
Een tweede taal leren van native speakers en dan nog eens op een natuurlijke manier is al een heel groot voordeel.
Een voordeel dat volgens mij zelfs groter is dan de voordelen van thuisonderwijs.
Landelijk Wallonië heeft ook een heel hechte lokale cultuur.
Jeugd trekt zelden ver weg na hun studies. Jeugdvrienden zijn vaak voor het leven.
Wallonië is inderdaad ook iets minder prestatie-gericht. Socialer. Zeker in vergelijking met het Nederlands model.
Maar is dat slecht voor een kind ?
Is het slecht voor een intelligent kind dat het extra vrije tijd heeft, misschien een extra hobby ?
En onderschat het effect van perfecte tweetaligheid niet op het leervermogen van een kind. Kinderen die meertalig zijn opgevoed leren over het algemeen veel makkelijker.
Ik kan het u zeggen uit ervaring. 4 kinderen. Oudste 16, jongste 8.
Zo vroeg mogelijk onderdompelen in het frans.
Best al vanaf de kleuterklas.
G
Dag Evelien,
Ook eens bedankt voor de goede tips op je site :-), wij gaan nu ook grootverpakkingen kopen en hergebruiken ook de papieren zakjes van de biowinkel. Dat we daar niet eerder aan dachten 🙂 .
Liesbet
Beste Evelien,
Nooit over nagedacht om zelf een school op te starten?
Zie sterrencirkels en de vlinderwijze school.
Als je daarin zou slagen en het betaalbaar houdt, verhuis ik onmiddellijk naar de Ardennen.
Mijn zoontje zit nu op Steiner school en dat vind ik ook niet ideaal maar het is toch al geen traditioneel onderwijs.
Geweldige site, dank voor alles wat je in beweging zet.
groeten
Inge
quote “School is een inefficiënt systeem. Het gaat op een gemiddeld tempo, maar dat is te snel voor de minder intelligente kinderen en te traag voor de slimmere kindjes. Waardoor het dus voor de meeste kinderen minder geschikt is”
Tenzij de gemiddelde groep verreweg de grootste is, dan klopt de stelling “Waardoor het dus voor de meeste kinderen minder geschikt is” niet langer. Zonder cijfers valt deze stelling niet te verdedigen.
@Marie José: Uit eigen ervaring als lerares kan ik je vertellen dat dé gemiddelde leerling niet bestaat en daarmee dus ook de gemiddelde groep niet. Terwijl het onderwijssysteem deze niet-bestaande gemiddelde groep wel als doelgroep heeft.
mag ik even verwijzen naar deze link: Alfie Kohn: The 3 Most Basic Needs of Children & Why Schools Fail?
hoe gaat het intussen? de laatste comments dateren van augustus 2013
@agnes: Wij hebben ruim een half jaar thuisonderwijs gegeven en dat was echt super!
Maar na de geboorte van onze jongste zoon Hugo werd het ons teveel, constant borstvoeding geven, wasbare luiers verschonen, wasbare luiers wassen, onze eco-lifestyle in de praktijk die meer tijd vraagt dan een normaal huishouden plus ook nog de twee oudste kindjes hele dagen thuis die ook aandacht en oefeningen wilden. En mijn werk als GreenEvelien.
Dus zijn we op zoek gegaan naar een andere school dan de eerste school waar Olaf heen ging en gelukkig een school gevonden waar we echt wel een goed gevoel bij hebben. En Olaf en Linde gaan nog steeds niet hele dagen, ze zijn niet verplicht tot 6 jaar.
Ik blijf een enorme voorstander van thuisonderwijs en ben en blijf zeer kritisch over het huidige schoolsysteem.
Deze keuze vond en vind ik nog steeds verschrikkelijk moeilijk, kiezen voor een goede opleiding van mijn kinderen of mijn eigen geestelijke geluk? Ze zeggen dat je kinderen enkel gelukkig kunnen zijn als je dat zelf ook bent. Ik hoop dat we er daarom goed aan hebben gedaan.
Hey, ik geef reeds 5 jaar thuisonderwijs, mijn zoon van elf is nu zijn 2 de graad middelbaar aan het doen en dat gaat er ontspannen aan toe. Zijn examens lukken goed.
Wij verhuizen in oktober naar de Ardennen en zijn van plan al onze kids naar school te laten gaan zodat ze niet ontsnappen aan het Frans taalbad, als ze de taal beheersen, dan zien we wel weer.
Intussen heb ik ruimte om andere kids te begeleiden in de Ardennen.
Gr. Veerle
Hoi hoi,
Hier ook een thuisonderwijs mama uit Belgisch Limburg… Het is zwaar voor je als ouder zijnde, echter wel vruchtrijk voor de kinderen.
Een kind wat moe is van alle prikkels neemt minder op. Speel, lach en ontdek!
@Jeannette: Respect!
Binnenkort verschijnt er trouwens een blog over prikkels, over overprikkeld en onderprikkeld en wat dat doet met een kind en zijn leervaardigheden.
Ik laat het hier weten als de blog online staat!