Gezond snoepen

DSCN4475_10Afgelopen weekend wat het jaarlijkse Sinterklaasfeest in ons dorp. Naast een cadeau krijgen ze er ook altijd een mega-snoepzak vol zoetigheden met suiker.
Maar ja, wij willen dus geen suiker voor onze kindjes. Voorgaande jaren hebben we dus braaf de snoepzak geweigerd.
Maar ik vind het telkens wel sneu voor onze kindjes.

Daarom had ik dit jaar voor hen een gezonde snoep”zak” samengesteld.

Ik heb het niet in een plastic zak gedaan, want dat is afval, maar in een herbruikbare glazen pot.

DSCN4467_10In hun snoeppot had ik het volgende gestopt:

– pelpinda’s
– gedroogde appelschijfjes
– pistachenootjes
– bananenchips
– cashewnoten
– reepje pure chocola
– suikervrije mueslireep
– rijstwafeltjes met pure chocola

chocolateJa ik weet dat in chocolade ook suiker zit, maar ik vind chocolade in beperkte mate wel goed, omdat cacao een “powerfood” is en vol zit met goede stofjes, onder andere magnesium wat goed is voor je zenuwen.
Wij kiezen altijd voor pure chocolade, daar zit meer cacao in en dus meer goede stoffen. En in pure chocolade zit minder suiker in dan in melkchocola. Plus eten wij als vegans natuurlijk ook geen “melk”chocolade.

veganchildVegan-suikervrije opvoeding
Ik krijg veel vragen over onze vegan-suikervrije opvoeding.
Hoe wij dat dan doen? En hoe dat geaccepteerd wordt op school en op kinderfeestjes?

Wij ondervinden echt geen hinder. Omdat we dus zelf voor alternatieven zorgen. We belasten een ander dus niet met onze principes. Zoals op het sinterklaasfeest, zorgen wij zelf voor een alternatief. Als ze naar een kinderfeestje gaan, geven wij zelfgebakken taart mee.
Op school als er getrakteerd wordt, hebben ze in de klas een pot staan met vegan-suikervrije chocolade-noten-bonbons. Onze kindjes kunnen dan dus ook snoepen, alleen wel zonder suiker.
Omdat wij de “madammen” op school en ook ouders van vriendjes niet belasten met zoeken naar alternatieven, vindt niemand het een probleem!

Onze voedings-principes zijn niet meer maar ook niet minder!
Van veel mensen hoor ik dat ze thuis altijd vegetarisch of veganistisch of suikervrij eten, maar als ze uit huis zijn ze zich aanpassen. Dan vraag ik ze altijd waarom?
Omdat je in de minderheid bent, betekent dat nog niet dat jouw principes minder zijn!

Maar als jij je eigen principes van vegetarier/veganist/suikervrij/bio/glutenvrij buitenshuis al niet serieus neemt, kun je ook niet verwachten dat een ander dat wél doet.

respect
Ik vind dat er respect dient te zijn voor iedereen zijn eetgewoontes, of dat nu vanwege allergie, religie, gezondheid of ethische principes is.
Ik heb er geen problemen mee als anderen wel vlees eten en/of suiker eten, ik laat hen daarin in hun waarde, ik ga echt geen preek ophangen. Soms beginnen mensen zich spontaan naar mij toe te verdedigen “ja ik eet nog wel vlees, maar…” en dan reageer ik gelijk altijd dat zij van mogen doen waar zij zich goed bij voelen.
Als zij ook maar respecteren waar wij ons goed bij voelen!

Een betere wereld is slechts een kwestie van begrip.

Interview over onze eco-opvoeding

4Media_recensies_OudersvanNu

Afgelopen maand stonden we met en zeer uitgebreid interview in “Ouders van Nu” dat ging over onze donkergroene leefwijze en over de eco-opvoeding van onze kindjes. Ook het plantaardige en suikervrije eten in sociale aspecten kwam daarin aan bod.

Je kan het interview hier lezen. En er staan prachtige foto’s in het artikel!

4Media_recensies_OudersvanNu2

Lees ook:
Vegan-suikervrije opvoeding
Eén afvalzak per jaar


Lees meer over het Sinterklaas-feest:
Consuminderen met kinderen
Dag Sinterklaasje
Dank u groene klaasje


Vind je deze blog inspirerend?
Steun onze vereniging, word donateur en geniet van de voordelen!


Mijn nieuwe blogs over onze eco-lifestyle in je mailbox?
Schrijf je dan in op de Nieuwsbrief.


Of neem een kijkje in mijn Webwinkel of Boekenwinkel waarmee je onze vereniging ondersteunt zonder dat het jou extra geld kost.


26 thoughts on “Gezond snoepen

  1. Doortje

    Ik heb het artikel in Ouders van Nu gelezen en het viel me op dat jullie daar dan wel kiezen om de nieuwe en niet vegan kleding te dragen die zij jullie aanrijken.
    Waarom kies je dan niet ook voor je eigen weg zoals je dat in je dagelijks leven wel doet?
    Het zou voor mij wel als een afkeuring van mijn levensstijl voelen als een ander ongevraagd etenswaren mee zou geven naar een door mij georganiseerd feestje.
    Ik zou er wel zoveel mogelijk rekening mee houden zoals je dat ook doet met meer gangbare dieeten of gezondheidsrestricties. Maar door eten mee te geven laat je zien dat je jou etenswijze superieur vindt aan die van mij.

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @Doortje: Leuk dat je ons mooie interview hebt gelezen. We vonden het gewoon een hele leuke gelegenheid dat er van ons gezin en van onze eco-levenswijze een uitgebreide fotoshoot werd gemaakt. En een professionle styliste heeft daar een beter zicht op welke kleuren er bij elkaar passen dan ik, daarom dus.

      Als een ander het als een afkeuring voelt dat wij onze eigen taart meenemen, dan is dat denk ik een kwestie van geen begrip te hebben voor onze eetgewoontes. Als je elkaar in je waarde laat, hoef je dat dus niet als belediging te voelen, maar als een kwestie van begrip of respect.

      1. Doortje

        Maar dat respect is er andersom dan toch ook nodig? Niet alleen als het in jullie straatje past?
        Ik begrijp jullie levenswijze volledig en zal er daarom ook zoveel als mogelijk is rekening mee houden en daar ga ik heel ver in, ik zal je zeker om advies vragen, maar eten mee geven is dan zo respectloos.
        Elkaar in waarde laten gaat 2 kanten op en dat blijkt niet uit dit berichtje.

        1. GreenEvelien Bericht auteur

          @Doortje: Ik respecteer anderen ook, ik laat hen en hun principes in hun waarde en dring mijn mening niet op.
          Om een ander te respecteren hoef je niet je eigen principes naast je neer te leggen!
          Het kan beide, het is niet “of-of”, maar “en-en”. En ik ben van mening dat voor een betere wereld, zowel wat betreft milieu als op sociaal aspect, we minder “of-of” moeten gaan denken en meer in “en-en”!

          Voorbeeld: Een familielid van ons wil graag biden voor het eten, als we daar zijn of hij/zij is bij ons, laten we hem/haar bidden en zijn wij netjes stil. Maar ik hoef niet mee te gaan bidden omdat hij/zij gelovig is.
          Ik hoef mijn principes (of geloof) niet aanpassen als een ander andere principes (of geloof) heeft. Dat is precies hetzelfde!

          1. Trudy

            Ik snap Doortje wel. Het zou op mij ook overkomen alsof je geen vertrouwen hebt in mij als je je eigen voedsel meeneemt. Als gastvrouw doe ik mijn best iedereen aan te bieden wat diegene zal plezieren. Als jij je eigen voedsel meeneemt of meegeeft aan je kinderen voelt het inderdaad alsof je jouw voeding superieur acht aan wat ik voor jou/jullie wil doen.
            Wat traktaties betreft op school snap ik nog een beetje dat je het de school makkelijk wilt maken maar zodra het persoonlijke uitnodigingen betreft zoals op een feestje zou het toch sympathieker zijn in ieder geval te overleggen met de gastvrouw/heer of zij het op prijs stellen als je zelf voeding meeneemt en de ander de kans te geven jou of jouw kinderen wat aan te bieden wat bij jullie levensstijl past.

          2. GreenEvelien Bericht auteur

            @Trudy: Het is gewoon omdat we én vegan én suikervrij én glutenvrij eten, dat het zo gecompliceerd wordt voor een gastvouw of gastheer (!). Iemand die daar niet bekend mee is en al die ingredienten en een geschikt recept moet gaan zoeken, dat is niet zo makkelijk. En ik wil niet dat als andere kindjes op en kinderfeestje lekkere taart eten dat mijn kindjes dan als alternatief een droge rijstwafel krijgen of een paar rozijntjes. Voor mijn kindjes is het ook feest en zij mogen ook genieten!

            Ik bied het ook aan, omdat ik niet wil dat mijn kindjes uitgesloten worden van kinderfeestjes omdat ze zo “moeilijk” zijn wat betreft snoepen.
            Als ik vantevoren zeg dat we zelf voor een alternatief zullen zorgen maar de gastvrouw/heer reageert dat ze graag zelf iets wilt klaarmaken, vind ik dat uiteraard ook prima. Maar ik wil hen daartoe gewoon niet verplichten of dat opleggen.

            Bij familie wordt er trouwens door hen wel voor alternatieven gezorgd, omdat zij al veel bekender zijn met onze leefstijl.

      2. Eva Ven

        Wat mooi gezegd Evelien; onze kinderen zijn niet ons bezit maar wij hebben de eer om ze te begeleiden, ook over de puberteit , heel lief en mooi verwoord!
        Dank je wel.

  2. Darcia

    Een goed idee wat niet enkel gezond is voor kindjes maar ook voor volwassenen die een snack willen meenemen naar werk of sportschool.

    Ik heb wel een opmerking/waarschuwing.
    Op vele scholen bij ons in de buurt zijn pinda’s verboden wegens allergieën. Zowel in snoeprepen, bewerkte vorm als in onbewerkte vorm mogen geen pinda’s binnengebracht worden in de schoolgebouwen. Het kleinste spoortje pinda brengt grote gezondheidsrisico’s mee voor personen die allergisch zijn (waarvan velen niet weten dat ze allergisch zijn, maar dan in allerijl naar het ziekenhuis moeten gevoerd worden).
    Misschien iets om rekening mee te houden bij de samenstelling van het volgende suikervrije snoeppakket.

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @Darcia: Wij hadden enkel een gezonde snoeppot voor onze kindjes gemaakt, de andere dorpskinderen krijgen een suiker-snoepzak. En aangezien onze kindjes gelukkig geen pinda-allergie hebben, konden we dat er zonder gevaar instoppen.
      Maar inderdaad als je voor andere kindjes een snoeppot maakt, kun je beter uit voorzorg er geen pinda’s instoppen.

      1. Mikkie

        Zo’n pinda allergie gaat verder, alleen al de aanwezigheid van een spoor pinda op de handen van een kind dat geen allergie heeft en dan een kind met wel allergie kan al problemen geven.
        Pinda allergie is heel venijnig. Hier op school mag dus ook door niemand pindakaas gegeten worden, er mogen geen pinda’s in de school komen in welke vorm dan ook. Zelfs niet als ze alleen voor een ander kind bedoeld zijn. Gewoon niet!

      2. Darcia

        Hoi Evelien.
        even verduidelijken: het risico met pinda’s is wanneer iemand allergisch is aan pinda’s en iemand in de buurt pinda’s eet of gegeten heeft.
        Dus het consumeren van pinda’s in publieke ruimtes zoals scholen, bioscopen, … wordt ten sterkste afgeraden. Wanneer er pinda-partikels in de luchtventilatie en air conditioning geraakt, en er iemand met pinda allergie op hetzelfde moment of op een later moment in die ruimte komt, kan er een serieuze allergische reactie ontstaan.
        Je kan het vergelijken met passief roken: jijzelf dwingt een ander op deze manier tot het inademen van mogelijk schadelijke stoffen.
        Ik had al begrepen dat de snoeppot enkel voor jouw kindjes was, maar ik wou je wijzen op de risico’s van het consumeren van pinda’s in openbare ruimtes.

  3. Droes

    Ik ben het helemaal eens met de reactie van Doortje.
    Dan toch de kledij aantrekken die je anders totaal zou afkeuren wegens ‘kleurencombinaties’ ? tja…

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @Droes: Ik kijk verder dan het aspect over tweedehands of gesponsorde kleding.
      Ik kijk naar wat het bereik is van de reportage, hoeveel mensen ik daarmee bereik en zo kan inspiren om groener te gaan leven. Ouders die door mijn artikel misschien anders gaan denken over hun gewoonten en gebruiken. Die daarover praten met andere ouders. En er zo hopelijk een maatschappelijke bewustzijnsverandering op gang komt. Dat is mijn opzet!
      En daarvoor heb ik media nodig. En als zij mij 6 pagina’s bieden met schitterende foto’s waarbij ik mijn verhaal mag vertellen om zo die bewustzijnsverandering op gang te zetten, dan vind ik het niet erg om in ruil daarvoor gesponsorde kleding te dragen.

      Ik kan een aanvraag voor een dergelijke reportage weigeren van vanwege een klein detail of toelaten met een groot bereik om maatschappelijke bewustzijnsverandering in gang te zetten. Dan kies ik voor het laatste!

  4. Its me

    Leuk interview en ik dacht nog dat zijn leuke 2e hands kleren tot ik onderaan las dat ze jullie hebben aangekleed voor de foto reportage.
    Jammer, ik begrijp het wel, mooie foto’s maar dan laten jullie je toch een beetje leiden wat anderen willen omdat dat zo mooi op de foto’s staat.
    Dit is geen negatieve reactie maar meer hoe het overkwam op mij.
    Ik vind het verder heel goed dat jullie zo leven en vooral in deze tijd van verspilling!!

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @its me: Ja zo werkt dat gewoon in magazine-land, zij moeten hun inkomsten ook ergens vandaan halen. Ze moeten wel interviewster, fotograaf, styliste, visagiste helemaal naar hier sturen, 5 uur heen en 5 uur terug rijden, 3 uur durende foto-shoot, 2 uur interview. Dat kost gewoon veel geld, vooral in het weekend omdat enkel dan onze kindjes thuis zijn.
      Om dat te vergoeden halen zij inkomsten uit advertenties en gesponsorde kleding.
      Als ik het daar niet mee eens zou zijn, zou ik niet aan reportage mee moeten doen.

      Bedankt voor je compliment!

  5. Ettjen

    Het enige wat ik me afvraag na je stukje over suikervrij snoepen is: hoe gaat dat als je kinderen straks als ze wat ouder zijn bij vriendjes gaan spelen, en er (rijkelijk) snoep vloeit, of andere dingen die ze niet mogen. Jij bent er niet bij, de ouders van het vriendje ook niet de hele tijd. Wanneer komt het moment dat het kind ook zelf mag bepalen wat hij of zij eet? Ik kan me voorstellen dat je kinderen straks nieuwsgierig zijn naar ‘het andere eten’.
    Ik vraag dit ook omdat ik dit voorzie bij mijn eigen kinderen.

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @Ettjen: Deze vraag komt ook altijd tijdens mijn lezingen aan bod 😉
      Als Olaf bij de scouts is en er wordt getrakteerd, dan weigert hij netjes het snoep, hij zegt dat thuis tegen ons en wij geven hem dan thuis een alternatief. Op die manier mist hij het dus niets. Dus ook als wij er niet bij zijn of er is geen andere ouder bij, weten ze dat ze het niet mogen.

      Natuurlijk komen ze straks in de puberteit en zullen ze alles gaan doen wat niet “mag”, dat moet ook, dat hoort bij die levensfase. Ze horen hun eigen identiteit te ontdekken!
      Als je als ouder van klassieke muziek houdt, zul je je kind stimuleren om naar de muziekschool te gaan. Als je als ouder sportief bent, zul je kind stimuleren om te gaan sporten.
      Het kind van muzikale ouders, zal in zijn/haar puberteit ipv klassieke muziek naar death-metal-rock gaan luisteren. Het kind van sportieve pouders zal in de puberteit waarschijnlijk languit hele dag voor tv met zal chips gaan liggen. Hoeft niet, maar je kunt het wel verwachten, een puber zet zich af tegen zijn/haar ouders.
      Een eco-kind zal in de puberteit met een brommer naar McDonalds gaan rijden; Alleen jammer voor hen dat die er niet is in de Ardennen 😉
      Natuurlijk zullen onze kinderen als ze groter worden waarschijnlijk een keer vlees en suiker gaan eten. Ik zal het niet stimuleren, maar dat kun je nu eenmaal wel verwachten.
      We geven onze normen en waarden mee, plus ook de argumenten waarom we dat zo doen. Wat zij daar mee doen, is geheel aan hen.
      Het zijn mijn kinderen, maar daarom zijn ze nog niet van mij, ze dus niet mijn bezit. We hebben enkel de eer om ze te begeleiden op hun levenspad!

  6. Martine

    Dag Evelien,

    Je kan de pure chocolade ook smelten, open smeren (op zo’n 2-3 mm dikte) op een bakpapiertje en er dan allerlei lekkers overheen strooien (rozijntjes, gedroogde veenbesjes, ander gedroogd fruit in kleine stukjes, gemalen kokos, allerlei gehakte nootjes). Dan laat je alles afkoelen en breek je je chocolade plaat in stukken. Het bakpapiertje hoeft nadien zeker niet in de vuilbak. Dat kan je heel vaak opnieuw gebruiken.
    Dit heb ik vorig jaar als toetje bij de koffie gedaan op ons kerstfeest (omdat ik veel veenbesjes (rood) en kokos (wit als sneeuw) had gebruikt, zag dat er echt heel feestelijk uit en iedereen was super enthousiast.
    Nadien heb ik dit nog vaak meegenomen als cadeautje (wanneer we ergens op bezoek gingen).
    Zo eenvoudig en toch zo lekker!

  7. Lidia

    Mooi geschreven Evelien. Het bemoedigd mij wel eerlijk gezegd, ik voel me nog regelmatig bezwaard en pas me altijd aan als ik bij anderen ben. Ik vind het ontzettend mooi hoe je het bij jezelf houdt, maar toch je principes laat staan! Ik ga het als voorbeeld nemen;-).
    Groetjes en een fijne dag!

  8. Marjanne

    Beste Evelien,
    Wat knap van je dat het zo doorzet. Wij hebben vijf lieve kinderen maar vindt het zo moeilijk om ze niet die snoep te laten eten. Thuis hebben wij het niet. Ook alleen noten, chocolade etc. Maar als ze naar de buren gaan …of bij vriendjes…. Ik ben er mee gestopt om brood etc mee te geven. Ook op school houden ze er totaal geen rekening mee….
    Heel lastig. Je merkt het direct aan de kinderen als ze weer oa suiker op hebben. Ze stuiteren door het huis. Misschien moet ik toch maar weer gaan overdenken of ik ze ook niet meegeef wat wij toch het beste voor ze vinden.
    Marjanne

  9. mar

    Beste Evelien,

    Heel leuk dat je je kinderen zo opvoedt. Wij eten biologisch, suikerarm, en vegetarisch. Ik ben heel benieuwd of je kinderen nooit eens aan een (familie)tafel waar wel vlees wordt geserveerd grijpen naar een stukje vlees als andere kinderen dat eten? Onze kindjes, 6 en 4, zijn (jammer?) genoeg heel nieuwsgierige eters, en als we eens mee eten met familie waar wel vlees wordt gegeten dan grijpen ze ook meteen naar een stukje vlees voor bij hun boterham. Alternatieven zijn er ook voorhanden, maar het onbekende wint. Hoe ga je daarmee om?

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @mar: Onze kindjes zijn zich er zeer van bewust dat wij geen vlees eten en vertellen dat ook altijd als we bij anderen aan tafel zitten: “Jullie eten wel vlees, maar wij niet.”
      Tot nu toe zijn ze er daarom nog niet nieuwsgierig naar, omdat het voor hen momenteel een soort van “feit” is. En we vertellen ze ook altijd waarom we geen vlees eten, dat ze het niet enkel doen omdat papa en mama dat willen, maar ook snappen waarom!
      Later zullen ze vast wel beseffen dat ze daarin een eigen keuze hebben. En dan passen de reactie toe die ik op Ettjen hierboven gepost heb.

      (Net zoals het voor “andere” kindjes ook een soort van “feit” of gewoonte is om wél vlees te eten en zij zullen later ook beseffen dat ze daarin een keus hebben om vlees te blijven eten of misschien vegetariër of veganist te worden.)

      1. mar

        Interessant, onze kindjes weten het ook maar vooral dan ons oudste kind vraagt vaak achter vlees in situaties zoals ik beschreef. Voor hem is het dus duidelijk geen feit..

  10. mar

    Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat wat jij beschrijft als iets wat in de puberteit zal kunnen veranderen bij ons al heel snel veranderde..

Laat een reactie achter

Graag enkel reageren op de inhoud van deze blog.

Wil je eerst de bovenstaande reacties lezen, misschien is je vraag al gesteld en beantwoord.

Heb je een persoonlijke vraag, ga dan naar Eco-advies.

Reacties met links naar commerciele producten of diensten worden niet toegelaten.

Je reactie is niet gelijk zichtbaar, omdat deze goedgekeurd dient te worden.

Reacties kunnen worden ingekort.

Je mag kritisch zijn, maar reacties die niet respectvol zijn, worden niet toegelaten.



Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.