Als klein meisje fietste ik na school de polder in om lege jampotjes te vullen met water uit verschillende sloten en plassen, die ging ik vervolgens thuis op vervuiling vergelijken en schreef dan mijn bevindingen in een schriftje.
In een verloren hoekje van de tuin maakte ik mijn eigen groentetuintje. Mijn eerste spreekbeurt op de basisschool ging over milieuvervuiling, die mocht vijf minuten duren, maar na tien minuten was ik nog niet daarover uitgepraat en zei de meester dat ik onderhand wel mocht stoppen.
In het jeugdjournaal werd verteld dat er miljoenen guldens nodig waren voor ontwikkelingshulp en daarna kwam het item aan bod dat er een spaceshuttle gelanceerd was. Ik vroeg verontwaardigd aan mijn moeder waarom ze dat geld van die spaceshuttle niet gewoon aan die kindjes in Afrika gaven?
Op de middelbare school voelde ik me opgesloten en ging ik na school altijd gelijk naar het bos of de polder om mijn frustratie van het niets nuttigs leren op school eruit te rennen of te fietsen. Of ik ging daar gedichten schrijven.
Ik snapte niet dat mijn medeleerlingen zich enkel druk maakten om hun hockey-wedstrijden, zij snapten niet dat ik later in een hutje in de bergen wilde wonen.
Een lerares zei me eens dat ik de wereld niet kon redden, waarop ik antwoordde dat door niets te doen er zeker helemaal niets verbeterd werd.
Later als ik groot was wilde ik ontwikkelingshulp gaan doen of kruidenvrouwtje worden.
En ik droomde er van op kamers te wonen want dan kon ik al mijn boodschappen biologisch gaan kopen.
Ik kon goed leren en had vriendinnen, ik was dus een “brave” meid. Maar wat betreft mijn idealisme voelde ik me wel vaak onbegrepen en snapte ik totaal niet dat anderen daar de noodzaak niet van inzagen.
Toch kon ik niet anders dan mijn droom om de wereld te verbeteren te volgen. Het was trouwens geen droom, het was een behoefte, een roeping, een oerdrift. Ook al besefte ik me als klein kind al dat het veel gemakkelijker was om “normaal” te zijn en met de draaimolen mee te draaien. Maar ik kon het gewoon niet, heel mijn wezen verzette zich daar tegen.
Ik heb altijd geloofd in mijn idealen en dat die eens werkelijkheid zouden worden.
Ik ben dan ook supertrots dat mijn website en mijn blog over onze eco-lifestyle nu bekendheid krijgen. Deze maand alleen al heb ik in negen verschillende kranten, magazines en websites gestaan.
Afgelopen week heb ik een lezing gegeven op een middelbare school en dit weekend mochten we weer een rondleiding geven aan gasten in onze B&B.
En aanstaande dinsdag wordt er (onder voorbehoud) een reportage over ons uitgezonden op VTM om 21.30uur.
Artikel in Knack
Ook een dikke dank je wel aan alle lezers van mijn blog, voor jullie interesse, positieve reacties en complimentjes!
En laat je door niemand wijsmaken dat een groenere wereld niet mogelijk is:
Vind je deze blog inspirerend?
Steun onze vereniging, word donateur en geniet van de voordelen!
Mijn nieuwe blogs over onze eco-lifestyle in je mailbox?
Schrijf je dan in op de Nieuwsbrief.
Of neem een kijkje in mijn Webwinkel of Boekenwinkel waarmee je onze vereniging ondersteunt zonder dat het jou extra geld kost.
Kom naar het Eco-Weekend vol duurzame tips, inspiratie eco-mindset, persoonlijke coaching hoe ook jij meer eco, eenvoudig, vrij kunt leven en gezellig samenzijn met gelijkgestemden in de prachtige Ardennen!
Mooi he, als dromen werkelijkheid worden. Al onze kleine stapjes bij elkaar zullen op een gegeven moment samenkomen en een lint vormen dat een paar keer de omtrek van de aarde zal hebben. Ik hoop het nog te zien, maar jouw generatie gaat het zeker meemaken.
Fantastisch dat je je hart kan blijven volgen! Ook ik leer heel veel van jou, jouw enthousiasme is gewoonlijk aanstekelijk!
Lieve groeten van Tante Tuut!
Beste Evelien,
Dit weekend nog een artikel gelezen met Jill Peeters (weervrouw) die zich soms ook alleen voelt in het verspreiden van de ecologische boodschap en dat ook zij vaak moet opboksen tegen al het cynisme waarmee ze wordt benaderd. Ook bij haar gaat het erom dat als ze het al zou willen, dat ze gewoon niet anders kan. Mensen met een ecologische kijk op het leven zijn al lang niet meer alleen.
Doe zo verder! De wereld (en België) heeft mensen zoals jou, Steven Vromman, Jill Peeters, Nic Balthazar en vele anderen nodig!
Lieve Evelien,
Ik voel bijna alsof ik het zelf zou kunnen geschreven hebben. Bij mij kwam het besef niet zo jong maar tegen de tijd dat ik in de middelbare school zat, had ik ook andere overtuigingen dan de meeste mensen rondom mij. Zelfs mijn familie en mijn vrienden op de universiteit begrijpen niet hoe ik over deze dingen denk en willen het ook niet begrijpen want dat betekent dat ze al hun luxe en comfort in twijfel moeten trekken en echt over dingen nadenken. Het is veel gemakkelijker om jezelf wijs te maken dat het ver van ons staat, onze verantwoordelijkheid niet is, maar op die manier lossen we zeker niets op.
Jouw blog is een geschenk voor mij geweest, omdat je toont dat het mogelijk is om vandaag te dag volgens die overtuigingen te leven en als individu een verschil te maken, gewoon al door mensen bewust te maken en een voorbeeld te geven. Het geeft mij de moed om niet op te geven en erin te blijven geloven.
Jij steekt mij ook echt aan met je enthousiasme ;-).
Hier ook ééntje die lid was van Greenpeace, WWF, enz… (en eigenlijk nu nog).
Die veel ging wandelen en nooit haar leeftijdgenoten begreep.
Mijn leven is een tikkeltje anders verlopen. Ik ben niet altijd idealistisch gebleven, maar sinds enkele jaren wel weer.
Hoi Evelien
Ben nog maar aan het begin van je Knack intervieuw en ik zie staan: Evelien Matthijssen geboren in Hoeven. Grappig want mijn Brabantse familie van moeders kant komt ook uit Hoeven en heten … Mathijssen! (lees goed: met één T)
Als de computer hier aangaat ben jij met je blog één van 7 startpagina’s die hier dagelijks bekeken worden – dus ik ben blij dat jij je meisjesdroom bent gaan volgen want je inspireert me enorm. Vooral de manier van kijken naar zaken zoals je verhaal over de zonnepanelen: eerst gebruik omlaag daarna zonnepanelen die daarbij passen – super!
Kom graag ook een keer je B&B bezoeken, heb alleen een poedel van 14 jaar in huis die ik niet meer bij vrienden onder kan brengen omdat zij grote onstuimige pupy/puber honden hebben. Eerst maar eens lekker weer en tegen die tijd stuur ik je wel een mail over bezoekmogelijkheden.
Groetjes en ga snel heerlijk verder het intervieuw lezen
MiSS Jeannette
wat leuk dat je blog nu zo vaak wordt opgepikt in de media.
ik las in een van de artikels dat je je soms afvraagt of de blog niet minder ‘donkergroen’ zou moeten zijn, maar dat vind ik juist niet
zelf ben ik een ‘late bekering’, en was vroeger niet zo bezig met milieu en natuur als sommigen onder jullie hier.
maar het is juist goed dat mensen je blog lezen en soms wel eens denken : jeetje, doet ze dat zo, of vinden dat iets misschien wat ver gaat voor hen. want voor mij werkt het zo dat ik er dan toch over ga nadenken, en mijn eigen babystapjes afmeet aan wat jij doet en al gerealiseerd hebt. en dan heb ik nog een heel lange weg te gaan 🙂 . ik zal ook nooit staan waar jij staat, maar dat belet niet dat je toch een inspiratie bent voor mij, en vast ook voor veel anderen.
dus blijf er voor gaan Evelien !
Dag Evelien
Wij hebben ook geen TV al had ik nu wel heel graag naar VTM gekeken vanavond. Zouden ze het uitzenden? Misschien kan ik dan nog bij iemand anders gaan kijken?
Groetjes
lieve Evelien,
Je bent een inspiratie voor zo velen. Dat het al in je kindertijd begon te kriebelen, dit ecologische, warme wereldbewustzijn, dat wekt geen verwondering. Wat je doet is prachtig. Dat je het toont, open en bloot, is een verrijking voor éénieder die WIL zien. Hoedje af voor jou en je gezin! Eef xxx
Grappig, ik had hetzelfde bijna kunnen schrijven. Vooral van dat jeugdjournaal vond ik grappig gelijkaardig.
Er zullen er nog wel zijn zoals ons en steeds meer.
Uiteindelijk doet het er niet toe wanneer mensen zich er van bewust zijn geworden, maar wel wat ze ermee doen.
Erg leuke blog allesinds. Ik vind er niet veel nieuws, maar ik kan het wel handig gebruiken om anderen naar door te verwijzen 😉 .
Dag Evelien,
Gisteravond belde mijn broer mij: ‘Je moet straks naar Telefacts kijken! Dat ben jij precies, maar nog een graadje erger! Echt iets voor u!’ Hij begon je te beschrijven, en ik zei: ‘Gaat dat over Evelien? Die ken ik!’. Hoewel ik al heel lang je blog met bewondering meelees, heb ik, denk ik, nog nooit een berichtje gelaten. Je bent een voorbeeld!! Ik vind het fantastisch dat je via de media nu een groot publiek kan bereiken, en niet enkel mensen die actief op zoek gaan naar tips voor een groener leven via het net. Mijn man keek vol bewondering mee. En mijn broer, die niet zo’n groene jongen is, leek het fascinerend te vinden. Proficiat, lieve Evelien, ik hoop dat velen jouw voorbeeld mee mogen volgen!
Liefs, C.
Hai,
Ik vind het héél knap dat julie zo leven,zou dat ook willen moest ik de kans hebben,terug naar de natuur,maar door mijn ziekte gaat dat helaas niet.Ik let wel erg op bij mij thuis waar ik op kan besparen voor het milieu,als iedereen dat een klein beetje zou doen zou de wereld er anders uitzien ,doe zo voort en niets aantrekken van de negatieve reacties,die weten (nog)niet beter 🙂 🙂 🙂
Schitterende reportage op VTM gisteren! Ik volg je blog vanaf nu.
Ik zag de reportage op VTM en kwam een kijkje nemen op je blog. Inspirerend!!!!
Groetjes,
Mie
Ik praat al de hele dag met de mensen die ik ontmoet over de reportage die we gisteren zagen. Ik zie het me niet nadoen, maar toch wat meer opletten met licht en water, dat kan het begin zijn.
Ik zie bijna geen tv. In de krant op de werkvloer zag ik een artikel over jullie. Wij wonen op een klein appartement dat we huren en proberen hier ook zo duurzaam mogelijk te leven. Binnenkort verwachtte we ook ons eerste kind en we hebben zitten puzzelen. Kinderbedje bij in de slaapkamer. Nadenken over energie te bezuinigen en wasbare luiers. Enkel hebben we geen plaats voor een wasmachine dus lijkt het ons niet haalbaar wat we enorm spijtig vinden.
Beste Evelien,
Ik ben ongeveer jouw tegenpool…zo ecologisch dat jij leeft, zo onecologisch ga ik door het leven. Maar toch lees ik met veel interesse en bewondering jouw blog. Je hebt niet de pretentie om iedereen te willen meetrekken in jouw leefwereld en anderen die dat niet willen te veroordelen. Je hebt me met je blog doen nadenken over het leven en ik overweeg zelfs om een aantal van jouw principes (weliswaar in mindere mate) over te nemen….wie had dat ooit gedacht , ik alleszins niet 🙂
Hallo,
Ik volg al geruime tijd met veel plezier je blog. Weet je of de vtm uitzending ook nog online te bekijken is? Via hun website alvast niet :(. Misschien kan er een link in je bibbliografie?
Tes rêves ne t’abonnederont pas si tu prend le temps de les suivre