Een aantal jaar geleden deden we onze eerste hike-vakantie en sindsdien zijn we verkocht. We trekken er vaak op uit. Hier in de Ardennen gaan we regelmatig een weekendje wildkamperen. En in de zomer lopen we in ons geliefde Frankrijk naar berghutten.

Berghut-tocht

Vorige zomer hebben we in de Drôme echt een prachtige berghut-tocht gedaan.
We begonnen op 514 meter en we sliepen op 1774 meter in een berghut.
We hebben dus op één dag meer dan 1250 meter geklommen!
Dat was echt zwaar, lichamelijk, maar ook geestelijk, vooral voor mij.

Want twee jaar eerder waren we ook al in de Drôme en wilden een trektocht gaan ondernemen. Maar tijdens een bergwandeling viel ik en brak ik mijn pols. Die pijn was erger dan een bevalling. Het begon toen natuurlijk ook te onweren en dus moest ik met gebroken pols, viel bijna flauw van de pijn, in het onweer, kinderen in paniek, die bergwandeling afmaken om bij de auto te geraken. Toen uur rijden over kronkelige weggetjes naar het ziekenhuis om foto’s te maken. Bleek het een gecompliceerde breuk te zijn, moest ik naar ziekenhuis nog een uur verderop om te laten opereren waarbij er een stuk ijzer in mijn pols geplaatst zou worden. Die operatie kon die dag niet meer plaatsvinden, dus nacht in het ziekenhuis blijven. Mijn vriend en kinderen moesten toen in die drukke stad een hotelletje zoeken. Volgende dag geopereerd, pols in het gips en pijnstillers met opium (!) gekregen, oftewel de bergwandelingen hebben die vakantie maar niet meer gedaan.

Maar ik wilde de angst die daardoor had opgelopen overwinnen en dus pittige tocht uitgestippeld met 1250 meter hoogteverschil!

Halverwege waren we echt kapot en het steilste stuk moest nog komen. We twijfelden om terug te gaan. Als ik het verhaal naderhand aan iemand vertelde, denk je echt, wat doe je jezelf toch aan?
Maar het toffe is dat je tijdens zo een tocht dus mensen tegenkomt die allemaal dat soort wandelingen maken. Er waren locals die deze tocht op slechts één dag naar boven én naar beneden liepen. Dan denk je, wij doen er twee dagen over.
Of een gezin met kinderen, die een meerdaagse huttentocht deden en over de stenen sprongen.
En je wordt zo aangemoedigd door die anderen dat je je grenzen wilt verleggen. En iedereen is onderweg aardig en zegt wat tegen elkaar, hoe ver het nog is en vol lof tegen onze kinderen dat ze het knap vinden dat ze dit doen met hun eigen bepakking op de rug. En die zijn dan zo trots dat ze weer enthousiast verder willen en rennen de volgende helling op, terwijl ik me dan met moeite ook maar weer omhoog hijs 😉

Het was heet (35°-40°) en ik had gelezen dat de bron boven op de berg daardoor ver droog stond en je dus niet de zekerheid had dat er water was. Oftewel veel water meenemen (zwaar!) en de eerste dag niet te veel drinken, pas als we wisten dat we ons water konden bijvullen, mochten we royaal aan de drinkflessen lurken.
En het was corona-tijd, de tourist info had gezegd dat berghut dicht zou zijn, dus voor de zekerheid ook maar onze tent meegenomen, oftewel zware tas.

Het was zwaar, afzien, trillende benen van vermoeidheid, ik was bang op de smalle paadjes waarbij de afgrond naar beneden naast je ligt…
Maar als je dan boven komt en de hut ziet, ben je zo blij dat je het gehaald hebt, dat ik mijn angst heb overwonnen!
Die nacht heb ik niet geslapen, mijn lijf trilde de hele nacht nog na van de adrenaline.

Hugo is altijd al een kind dat gefascineerd is door hoogte, die moet in de hoogste bomen klimmen, paadjes naar boven wandelen, vragen waar de lucht begint en dromen dat hij de wolken kan aanraken.
Toen we boven kwamen en het immense uitzicht hadden, zei Hugo (6) met tranen in zijn ogen:

“Ik had nooit gedacht ik zo hoog zou klimmen,
mijn droom om zo hoog in de lucht te zijn is uitgekomen.

Dan weet je waarvoor je het doet!

En wat herinner je van een vakantie, niet die dag dat je over een markt geslenterd heb of in de rivier hebt gezwommen, maar dat je grenzen, lichamelijk en geestelijk, hebt verlegd!

En de kinderen waren zo ontzettend trots op zichzelf, dat ze een berg hadden beklommen, dat ze hun bepakking zelf droegen, dat ze in berghut hebben geslapen. Echt zo boost voor hun zelfvertrouwen, die herinnering en trots neemt niemand ze meer af!

Vive la France

Soms hebben we ook wel zin om naar Oost-Europa te gaan, andere cultuur en meer ruige natuur. Maar ik haat autorijden. En met de trein of bus zie ik eerlijk gezegd niet zitten, want dan moet je je zo vastleggen. Ik wil de vrijheid hebben om spullen te pakken en weer verder te trekken.

Vorig jaar hadden we op een camping mooi ruim plekje tussen de bossen. Maar we gingen dus die berghut wandeling doen en toen we terugkwamen was ons plekje bezet, terwijl we gevraagd hadden dat voor ons vrij te houden. Kregen we een ander plekje aangeboden tussen campers en caravans, dacht het dus niet, ik ga echt niet op een recht afgebakend stukje met slechts paar vierkante meter tussen al dat pompeus blik zitten.
Dus hup, andere camping gezocht, waar we wel ergens vrij konden staan.
En dan is het dus wel fijn dat je door die auto de vrijheid hebt om dat te kunnen doen.
Of als het slecht weer is, dat je naar andere regio kunt trekken of eerder naar huis kunt gaan. Wat met een bus/treinreis helaas niet mogelijk is omdat je dan tickets voor bepaalde dag hebt geboekt.

Tevens vind ik Frankrijk een prachtig en afwisselend land qua natuur, dus waarom verder weg zoeken als je zo dicht bij al zo optimaal kan genieten!

Wildkamperen in de Ardennen

Wij wonen in de prachtige Ardennen, dus we gaan regelmatig hier lekker een weekend hiken.
Wildkamperen mag in Belgie officieel niet, maar er zijn hier bivak-zones waar je wel legaal mag wildkamperen.
Ik heb een hele map met kaarten en dan stippel ik een mooie wandeltocht uit.

Zo zalig om zo een prachtige hike-omgeving gewoon als achtertuin te hebben!
Dat je spontaan kan vertrekken als het mooi weer is.

In de wintermaanden als het te koud is om te kamperen, pakken we een jeudherberg of B&B. Je kan natuurlijk ook kamperen in de winter, er zijn genoeg bikkels die dat doen en het een sport vinden om zodra er sneeuw ligt een bivaktocht te gaan doen. Maar zo een die-hard ben ik niet 😉

Voordelen hiken

1. Hiken is ultieme natuurervaring

Door de natuur wandelen, in tent slapen, afhankelijk zijn van de weersomstandigheden, je bent zo één met de natuur, zo zalig.
Soms is het ook niet zo zalig hoor, als het dagen regent, al je kleding is nat, je slaapzak is klam, maar dan kan je zo intens blij zijn als het een dag niet regent of als warempel de zon gaat schijnen.

2. Hiken is goed voor relatie/gezin

Tijdens het hiken heb je eindelijk tijd voor elkaar, want geen afleiding van werk, school, dagelijkse beslommeringen. En dus momenten van samenzijn.
Maar hiken is soms ook afzien, die ochtend is die chagerijnig, dat moment is die het lopen beu, op het einde van de middag wordt voor de een de tas te zwaar, dat kind klaagt over dat de voetjes moe zijn, de onvermijdelijke vraag “hoe ver is het nog?”, als het dagen regent piekert mama of ze nog wel genoeg droge sokken voor allemaal heeft en als de zon schijnt of ze niet verbranden en genoeg drinken.
En elkaar dan dan door die moeilijke momenten heen helpen, schept een band!

3. Hiken is minimaliseren

Hiken is dé ultieme uitdaging in minimaliseren!
Tijdens iedere tocht maak ik dan ook een lijst wat we de volgende keer niet meer mee hoeven te nemen.
Want alles wat je niet mee neemt, scheelt aan gewicht om te dragen.
Plus dat je rugzak ook geen bende is.

4. Hiken is goedkoop vakantie vieren

Een hikevakantie is goedkoop, je hebt immers niet veel nodig, je hoeft geen duur huisje of caravan te boeken.
Kies voor wildkampeerplekken, als dat in dat land toegestaan is.

Of als je een camping kiest, pak dan de sobere campings, zonder zwembad en kinderanimatie-team. Scheelt in prijs, maar vooral als ik een dag in de natuur heb gewandeld, kan ik die drukte van die krijs-campings echt niet aan 😉
En check of er op de camping trekkersplekken zijn, die zijn goedkoper én zo zit je niet claustrophobisch ingeblikt tussen de caravans en campers.

Nieuw initiatief is “Welcome to my Garden”, waarbij je gratis bij mensen in hun tuin mag slapen, heel tof!

Het kampeermateriaal is een aanschaf, maar dat verdien je zo terug als je vergelijkt wat een normale vakantie kost.
En je hoeft niet gelijk voor de ultieme versie te kiezen. Wij vervangen ieder jaar iets. Zo hebben we jarenlang met een vormeloze hikerugzak van dertig jaar oud van mijn vriend zijn zus rondgelopen. Die hebben we vorig jaar vervangen door een degelijke hike-rugzak. En dit jaar hebben we kleinere en lichtere matjes gekocht voor de twee slaapmatjes die kapot waren.
En je kan veel kwalitatief kampeermateriaal ook 2ehands kopen!
Zo krijg je in de loop der jaren een steeds betere en lichtere uitzet.

Op de overloop hadden wij een verloren hoek. Daar heb ik nu stellagekasten gezet en daar als ons hike-materiaal netjes op uitgestald: tent, matjes, slaapzakken, kookgerei en natuurlijk mijn dikke map met wandelkaarten en reisboeken. En naast die kasten hangen onze hike-tassen.
Zonde om iets waar we trots op zijn op zolder weg te stoppen. En zo zien we als de trap op/aflopen altijd ons hikemateriaal en worden we getriggerd om er weer op uit te trekken.

Ook zin om te gaan hiken?

In mijn Kennisbank vind je kaarten van LangeAfstandsWandelingen.

Wist je dat er ook Europese fietsroutes zijn? Voor als je meer zin hebt in een fietsvakantie. Ook deze kaart staat in mijn Kennisbank.

In mijn Boekenshop vind je zowel prachtige boeken om je te laten inspireren voor hiketochten…

…als ook praktische reisgidsen met meerdaagse wandelroutes.

Door in mijn Webwinkel en/of Boekenshop te kopen, kost jou niks extra, maar steun je onze vereniging en kan ik jou blijven inspireren. Alvast bedankt!

Lees ook:
– Hikevakantie met kinderen – minimalistisch reizen
– Eenvoud in de Pyreneeën
– Vakantie
– Vakantie: (ont)spanning?
– Opgeruimde leesvakantie
– Staar voor je uit vakantie
– Vakantie 2.0
– Ver-kantie of stay-cation?
– Meer bewegen, meer wandelen

Vind je deze blog inspirerend?
Steun onze vereniging, word donateur en geniet van de voordelen!

Mijn nieuwe blogs over onze eco-lifestyle in je mailbox?
Schrijf je dan in op de Nieuwsbrief.


Of neem een kijkje in mijn Webwinkel of Boekenwinkel waarmee je onze vereniging ondersteunt zonder dat het jou extra geld kost.