Men weet dat ik het zonde vind dat goede kleding weg wordt gegooid omdat het niet meer in de mode is, dat ik er mij niet voor schaam om tweedehands kleding te dragen én dat het mij een hoop geld bespaart als ik geen nieuwe kleding hoef te kopen (ik ben en blijf een Hollander hè).
Ik krijg dus echt zakken vol met kleding van iedereen, dus aan kleding heb ik totaal geen gebrek. Soms zitten daar echt hele mooie kledingstukken bij, vaak echter ook kleding die te groot is, waar weinig model meer in zit, dat vaal van kleur is. Aangezien ik de meeste tijd thuis zit, vind ik dat prima. Zonde om thuis goede kleding te verslijten.
Maar soms kom ik nog wel eens in de bewoonde wereld en dan wil ik er toch graag leuk uitzien. Ik heb een paar vriendinnen die het niets uitmaakt hoe ze er uit zien, waarbij de kleding enkel de functie heeft om het lichaam warm te houden. Ik ben jaloers op hen. Want ik moet bekennen, dat ik als ik leuke kleding draag, ik mij zelfverzekerder voel. Ik zou willen dat ik in de bewoonde wereld zeker genoeg van mezelf was dat mijn uitstraling niet mede afhankelijk van mijn kleding is, maar dat is dus helaas wel het geval.
Maar ik wil ook ecologisch en principieel leven. Oftewel dilemma!
Praktisch voorbeeld: Ik heb nu twee winterjassen die mij goed warm houden, ze functioneren dus prima. Maar één jas is oubollig en van binnen kapot, de ander is vaal en niet zo vrouwelijk. Ik wil daarom eigenlijk graag een andere vrouwelijke jas.
Dit brengt mij tot de onderliggende vraag van mijn dilemma: In hoeverre vervult een kledingstuk de functie van bedekking versus sieraad?
Zoals al gezegd, ik zou graag willen dat kleding voor mij enkel de eerste functie van bedekking vervult. De geest is sterk, het vlees echter zwak. Daarom geef ik toe dat ik ook niet geheel onverschillig tegenover de tweede functie van kleding sta namelijk als sieraad. Ik heb gelukkig nu de ultieme oplossing gevonden om mijn zwakte toch op een ecologische manier te compenseren: een tweedehands jas op internet kopen. Zo zijn de geest en het vlees weer met elkaar in evenwicht!
Lees ook over kleding:
Solden
Tevreden koper van kringloper
Mijn “groene” verjaardag
Vind je deze blog inspirerend?
Steun onze vereniging, word donateur en geniet van de voordelen!
Mijn nieuwe blogs over onze eco-lifestyle in je mailbox?
Schrijf je dan in op de Nieuwsbrief.
Of neem een kijkje in mijn Webwinkel of Boekenwinkel waarmee je onze vereniging ondersteunt zonder dat het jou extra geld kost.
Dag Evelien,
Ik vind dit echt een onnodige zwart-wittegenstelling. Kleding mag m.i. best leuk en mooi zijn. Ze draagt hoe dan ook bij tot iemands uitstraling, dus daar houd je maar best rekening mee. Er is toch ook mooie en vrouwelijke tweedehandskleding te vinden?
En wat is er mis met je zelfverzekerder voelen als je leuke kleding draagt? Mij roept het associaties op met een katholiek besef van schuld en boete, en daar wil ik net van af!
Kleding is uiteraard niet of alleen warmhouder of alleen sieraad. Waar het mij om gaat, is dat als je kasten bomvol kleding liggen, ik het niet nodig vind om nieuwe kleding te kopen. Ik wil weerstand bieden aan de kapitalistische maatschappij die je continu ‘nieuw’ probeert aan te prijzen, ongeacht of je het nu nodig hebt of niet. Volgens hen heb jíj continu nieuwe kleding nodig, omdat zíj een afzetmarkt nodig hebben.
Er is niets mis mee dat je je zelfverzekerder voelt als je leuke kleding draagt, alleen vind ik het jammer dat die zekerheid bij mij niet uit mezelf komt, maar dat ik daar een externe factor voor nodig heb.
Alles wat je koopt, kost geld, geld dat verdiend moet worden en dus ten koste gaat van quality time.
Ook vragen nieuwe artikelen om nieuwe grondstoffen, wat een ecologisch impact heeft.
Ik ben het absoluut mee eens dat tweedehands kleding leuk kan zijn, daarom prijs ik dat ook aan als het ultieme compromis: Ik doe niet mee aan het kapitalistisme, bespaar het milieu en heb toch leuke kleding!
Ik heb hier ook al veel over nagedacht, want ik zat met hetzelfde dilemma.
Maar ik geraak er min of meer uit nu. Kleding hoeft voor mij niet enkel de functie van warmhouder te hebben, maar is liefst ook heel confortabel en mooi. Ik zoek naar combinaties van die drie zaken.
Want mooi, als sieraad dus, tja, dat is toch ook belangrijk: dat je je goed voelt.
Ik draag een combinatie van ecokleding en tweedehands, waar ik me zowel fysiek als psychisch goed bij voel. En zo oppervlakkig vind ik dat -zelf, op dit moment- toch niet.
Beste mensen,
jarenlang heb ik geprobeerd zo zuinig mogelijk te leven, dus ook tweedehands kleding te kopen en alleen als het echt nodig was. Maar ik merkte dat ik me vervreemdde van mijn omgeving. Toen ik echter mijn kleindochter in Los Angeles wilde bezoeken en de vliegreis wilde compenseren, kon dat niet of ik zou twee jaar ondergronds moeten gaan. Ik heb toen mensen in mijn omgeving gevraagd mijn reis te sponsoren door iets te doen of te laten dat ecologisch duurzaam is. Dat werd leuk ontvangen. Mensen gingen meer fietsen, minder vlees eten e.d. Wat ik eruit leerde is dat je beter mensen in jouw omgeving kunt betrekken bij je dilemma’s dan proberen zelf het meest ecologische en het duurzaamste jongetje van de klas te worden…
Ik koop alle kleding die ik niet direkt op de huid draag tweedehands.
Secour populair heeft twee keer per jaar een bazar.
De laatste dag gaat alles weg voor 1€ het stuk.
Dan koop ik in.
Ik let op materiaal en kleur.
Soms maak ik uit twee stukken een nieuw kledingstuk.
Ik verander graag en mislukt het, ook niet erg.
Verder hebben we in de winter een cafe- tricot, waar we met een stuk of wat vrouwen, en mannen breien, haken, spinnen.
Ik vind het een sport om er toch leuk uit te zien.
@kenavo: Ik herken die sport om er met tweedehands kleding toch leuk uit te zien!
Ik had dat dillemma nou juist toen ik nog kleding in winkels kocht! Ik heb een grote maat en korte pootjes en kan dus moeilijk in goedkope winkels slagen want die hebben enkel de doorsnee maten.
Nu ik bij het leger des heils shop (al een jaar of 12), heb ik dat probleem niet meer. Ik draag altijd een rok, elegante bloesjes, t shirts en truien van de duurste merken (wonderwel blijven die beter in de was…), voor een habbekratsje. Rokken en broeken kosten 2 euro, truien, t shirts, bloesjes en truien 1,50 euro en schoenen maar 1 euro.. Je snapt wel dat ik dus nooit zonder jas zit, nee, er hangen er hier drie aan de kapstok. Een jack kost 3 euro en een lange jas 5 euro. De sjaals brei ik er lekker zelf bij! Ook verkopen ze beddengoed en pyjama’s en zo. Van oude lakens kun je van alles maken. Ik naaide er al dekbedovertrekken van, gordijntjes, kussentjes, knikkerzakjes met de klas (die hadden we eerst beschilderd) enz… Ook koop ik wel eens een kledingstuk voor enkel de knopen of ik haal de rits er uit. Van de resten kan ik dan weer iets anders naaien. Feestelijke puntvlaggetjes bijvoorbeeld!
Oh, en nog een tip; krijg je kleding die je zelf niet past? Geef het dan direct weer door! Als ik een zak krijg van mijn zus, meld ik altijd dat ik het gene dat niet past, doorgeef aan een buurvrouw. Dat vind ze prima, zolang ik het niet ongebruikt in de kast laat liggen…
@mamalieveheersbeestje: Uiteraard, gelijk altijd passen, wat past de kast in en de rest gelijk naar de kringloopwinkel.
Als je veel thuis bent kan denken dat het niet uitmaakt hoe je gekleed gaat. Voor mij light het anders. Als ik goed gekleed ben en ik zie geen hond voel ik mij toch beter dan als ik er geen aandacht aan besteed. Zelf hou ik van vrouwelijke jurken. Ik koop alles tweedehands of ik maak het zelf. Als ik iets nieuws koop moet het minstens 10 jaar meegaan. Verder vind ik het belangrijk om mijn vrouwelijkheid te vieren, daarbij is mode een onderdeel daarvan.
Je kledij bepaald niet wie je bent, maar hey helpt je wel een boost geven aa je zelfvertrouw vind ik. Ik koop ook mijn kledij enkel nog in een tweedehandswinkel maar ik koop daar enkel kleedjes en dergelijke die ik leuk vind en die me mooi staan, want ik voel me nu eenmaal beter als ik er goed en netjes uitzie. Maar mode op zich interesseert me niets, ik heb vroeger al vaak op misprijzende toon gehoord dta ik er altijd zo ‘alternatief’ uitzie. Maar ik beschouw dat als een compliment 🙂 Wees gewoon jezelf en trek je niets aan van wat mensen vinden van je uiterlijk zou ik zo zeggen.