Dag Sinterklaasje

Overal worden hele discussies gevoerd over het Sinterklaas-feest. Wij hebben besloten om het Sinterklaasfeest niet meer op traditionele wijze te vieren.
Niet vanwege het discriminerende Zwarte-Piet aspect, maar omwille van de volgende redenen.

Niet liegen

Het Sinterklaas gebeuren is gebaseerd op het liegen tegen kinderen. Wij willen in onze opvoeding altijd eerlijk zijn naar onze kinderen toe. Dus ook wat betreft Sinterklaas.
Vaak wordt gezegd dat Sinterklaas een “leugentje om bestwil” is, want ze krijgen in ruil toch cadeaus en snoep. Maar we willen ook geen “leugentjes om bestwil” toepassen.

Ik weet nog wat een desillusie ik het vond toen mijn ouders mij vertelden dat Sinterklaas niet bestond, ik was zo verontwaardigd dat ze mij al die jaren hadden voorgelogen en dat de hele maatschappij dat dus deed.

Mythe en fantasie-figuren

Vroeger was er een heidense god Wodan die op een schimmel door de lucht vloog met twee zwarte raven. Deze mythe is door de christelijke kerk vervangen door een heilige genaamd Sint Nicolaas die kindjes hielp en lekkers gaf. En deze traditie wordt nu in ere gehouden met het Sinterklaasfeest.

Wij vertellen onze kindjes dat Sinterklaas en Zwarte Piet gewoon verklede mensen zijn en papa en mama kopen de cadeautjes.
Sinterklaas en Zwarte Piet zijn dus fantasie-figuren, net als feeën, trollen en kabouters.

Commercieel

Het gehele gebeuren is zo commercieel geworden, het heeft niets meer met een nostalgisch gezellig avondje samen zijn te maken.

Angst

Kinderen worden tijdens de Sinterklaasperiode zo bang gemaakt dat ze lief en braaf moeten zijn, want Zwarte Piet hoort alles en Sinterklaas weet alles.
We vinden dat kinderen het hele jaar gewoon zichzelf moeten zijn en niet een paar weken op hun tenen moeten lopen om zo lief en braaf mogelijk te zijn in ruil voor snoep en cadeaus.

Wij proberen onze kinderen zo min mogelijk met “straffen en belonen” op te voeden, dus niet als je dat doet, dan krijg je dat. Of het tegenovergestelde, nu moet je dat doen, anders krijg je straf.
We willen dat onze kinderen iets doen niet omdat er een straf of beloning tegenover staat, maar omdat ze dat zelf willen doen of inzien waarom we datgene van hen vragen.
Het “straffen en belonen” werkt namelijk enkel op korte termijn, je zult je kinderen dan iedere keer iets moeten beloven als je wilt dat ze iets goed doen. Terwijl als je inzichtelijk maakt waarom dat je wilt dat ze iets wel of juist niet doen, ze de intentie ervan inzien en het (hopelijk) voor lange termijn werkt.
We willen ze dus niet belonen met cadeautjes omdat ze lief en braaf zijn geweest, ze krijgen cadeautjes omdat we gewoon van ze houden, ongeacht of ze lief, stout, ondeugend, rustig, druk, opstandig of braaf zijn.

Ons Sinterklaasfeest

We vieren dus wel Sinterklaas, want we vinden het gewoon wel een gezellige traditie en vinden het ook leuk om onze kindjes een paar cadeautjes te geven.

Ze mogen ook een paar keer hun schoentje zetten en zullen dan een mandarijntje, chocolaatje (puur) of kleinigheidje krijgen.
Op Sinterklaasavond zullen we lekker rond de kachel zitten met warme choco-notenmelk, vegan suikervrije kruidnootjes en cadeautjes.
Zoals ik al eerder schreef, als ik gedurende het hele jaar iets leuks zie voor de kindjes, dan koop ik dat cadeautje en bewaar het op zolder voor hun verjaardag of Sinterklaas. Zo hoef ik tijdens die twee jaarlijkse kinderfeesten niet speciaal op zoek te gaan.
En komende week ga ik weer lekker snuffelen op de jaarlijkse tweedehands speelgoedbeurs in ons dorp. En over twee weken is er een tweedehands (kinder)boekenbeurs in de stad waar ik lesgeef.

Foto’s Sinterklaasfeest vorig jaar

Olaf zet zijn zelfgemaakte schoen en stoomboot klaar

De volgende ochtend: Cadeautjes uitpakken!

Alle sint-cadeaus uitgestald, onder andere een 2dehands jas voor Linde en veel boekjes gekocht voor een paar centen op de 2dehands boekenbeurs

Ik wens iedereen een eerlijk, duurzaam, gezellig en niet-discriminerend Sinterklaasfeest!

Er is ook een interview met mij hierover verschenen:

Dit interview is enkel beschikbaar voor donateurs

Lees ook:
Dank u groene klaasje
Fijn Yule-feest
Jaarfeesten verhaaltjes

Consuminderen met kinderen
Duurzaam speelgoed
Dilemma: 2ehands of eco-speelgoed


Vind je deze blog inspirerend?
Steun onze vereniging, word donateur en geniet van de voordelen!


Mijn nieuwe blogs over onze eco-lifestyle in je mailbox?
Schrijf je dan in op de Nieuwsbrief.


Of neem een kijkje in mijn Webwinkel of Boekenwinkel waarmee je onze vereniging ondersteunt zonder dat het jou extra geld kost.


39 thoughts on “Dag Sinterklaasje

  1. Griet

    Hier ongeveer hetzelfde. Wij vieren de verjaardag van de sint, iemand die vroeger leefde maar al heel lang dood is. We vertellen onze dochter dat omdat die mens zo goed was voor de kinderen zijn verjaardag nog steeds gevierd wordt. En dat de kinderen daarom lekkers en kadootjes krijgen. Ik vind het wel gappig als mensen horen dat we dit vertellen aan onze dochter(4 jaar) dat de reactie is “seg ze gaat dat toch niet verder vertellen aan onze kinderen?” Daar wil ik me eigenlijk niet te veel van aantrekken. Hier word het feest ook gevierd, onze dochter gaat er helemaal mee in op en is even blij zonder de grote leugen of stress dat ze wel braaf genoeg is geweest.

  2. mitte

    wij waren in de tijd ook van dat gedacht waarom liegen tegen uw kinderen. maar ik vond het een probleem tegenover de school. daar zal je kind in een lastige situatie komen met juffen en kinderen als het beweerd dat de sint niet echt bestaat. hoe los je dat dan op?
    vriendelijke groetjes
    ps het zelf gemaakte wasmiddel werkt perfekt doe zo voort en bedankt voor de vele ideeén.grtjs

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @mitte: Waarom zouden onze kindjes tegen andere kindjes willen vertellen dat Sint niet echt is? Voor hen is er niets geheimzinnigs aan. Kinderen vertellen toch ook niet tegen andere kinderen dat kabouters, trollen en feeën niet bestaan?
      Enkel kinderen die weten dat ze nu een geheimpje kennen, zullen de drang hebben om dat verder te vertellen.

  3. Herbert

    Ach ach ach, waar maken sommige volwassenen zich toch druk om! Laat kinderen toch lekker in dat geweldige sprookje geloven zolang het nog kan! Ook ik was als kind elk jaar bang voor Sint en piet, maar wat een geweldig feest was het altijd! Ben nu 62 jaar en heb nooit iets van boosheid naar volwassenen in me gehad. Boos en verontwaardigd op mijn ouders en de hele maatschappij? Wat een onzin! Soms een te bekrompen en te principiële opvoeding gehad?

  4. Sarah

    Ik heb al eerder (lees 10 jaar geleden in de normaalschool) gelezen over zulk een visie over SInterklaas. Ik was het er helemaal mee eens, maar mijn man heeft me toch goed weten overtuigen van de magie van Sinterklaas die ik zelf ook als kind gevoeld heb en die soms gewoon zijn waarde ook heeft. Conclusie: de gulden middenweg. We doen mee met Sinterklaas. We vieren de figuur. ZONDER straffen en belonen. En eigenlijk liegen we niet echt. We zeggen alleen niet expliciet de waarheid. We zeggen niet “Natuurlijk bestaat Sinterklaas” de dag dat ze erom vragen. We zeggen nu wel “Kijk daar heb je Sinterklaas, die brengt deze nacht geschenken”. Meegaan met het spel, het verhaal, maar de moment dat er vragen komen er niet over liegen.
    We noemen het een kinderfeest (want dat is het ook oorspronkelijk) en de dag dat de kinderen vragen beginnen stellen, vertellen we eerlijk dat het om een man ging die vroeger leefde en die dus geëerd wordt onder andere door verkleedde mensen enzo. Ik heb het zelf op 6-jarige leeftijd ontdekt door na te denken dat het toch onmogelijk was dat een 100-jarige man zomaar over daken wandelde. Veel problemen had ik er niet mee. Maar ik ga er wel expliciet op letten dat ze het vanaf een bepaalde leeftijd wel doorhebben. Ik wil alleen ook graag dat er een vorm van magie in de kinderwereld blijft bestaan. En door van in het begin over alles supereerlijk te zijn, ontneem je ze dat voor een stuk. Het is toch heerlijk om in kabouters te geloven bijvoorbeeld ? Magie hoort bij de kinderwereld. We raken ze zo al snel genoeg kwijt als opgroeiend mens.

  5. marie-paule

    Dag Evelien

    Ik volg je redenering van “niet liegen”. Maar of Wodan dan door de hemel vloog? Lijkt me net zo min waar.

    Nog heel veel plezier met een gezellig (Sinterklaas)feest.

    Marie-Paule

  6. margriet

    ben het helemaal met je eens evelien. onze meiden van 40, 36, 34 en 25 jaar hebben nooit geen sinterklaas viering gedaan ook niet op school en onze pakjesavond was altijd op 28 oktober onze trouwdag, heel gezellig en dat doen we nog steeds

  7. margriet

    oh ja hoe dat op school werd opgelost? onze dochter van 34 vond het helemaal niks dat de juf loog dus zei ik tegen de juf dit moet je zelf oplossen. Dus vertelde ze onze dochter die toen nog 5 was, dat zij samen een grote mensen geheim hadden , dus hield ze haar mond.
    Maar hier een leuk verhaal ….de dochter van een vriendin die toen ook 5 was en op de kleuterschool zat wist niet meer hoe ze het had, wie loog er nu, haar lieve moedertje of die lieve juf. Dus zei ze …mam mag ik dan mijn schoen zetten met een wortel er in….ja hoor … je snapt het al de wortel lag er nog in ….zegt die kruimel ..mam kun jij dan niet voor 1x op het dak zitten….

  8. Theda

    Ik ben nu 67 jaar en heb mijn kinderen tijdens de kleuterschooltijd dus tot 6 jaar niets verteld maar daarna direct gezegd dat hij niet bestaat. Ik kwam in conflict met het Kerstverhaal dat voor ons wel waarheid is. Misschien zou ik nu meteen vertellen dat Sint een verhaal is. Kadootjes kopen deed ik op dezelfde manier als jij dat doet. Porbeerde mijn kinderen te leren dat het erop aankawam om leuke dingen voor elkaar te bedenken en het liefst zelf wat te maken.

  9. GreenEvelien Bericht auteur

    Voor alle duidelijkheid, ik heb ook geen trauma van de Sint-leugen overgehouden hoor. We vinden het gewoon niet juist om tegen onze kinderen te liegen. En ook door ze de waarheid te vertellen, kun je nog een heel magisch en gezellig Sinterklaasfeest beleven!

  10. Herbert

    Liegen???! En de verhaaltjes die worden voorgelezen? Jip en Janneke? De Efteling? Kabouters, elfjes, trollen, feeën? Lieve mensen, begrijp toch eens dat een kind (lees: tot een jaar of 6/ 7) een onontwikkelde kijk heeft op de werkelijkheid. Zij WILLEN geloven in de magie van dit alles en dat geldt voor ELK kind in die leeftijdscategorie. En het ene kind zal iets vroeger zijn in zijn/ haar ontwikkeling en als er ouders zijn die beweren dat het met hun kind(eren) anders is gesteld, dan hebben zij dat in hun opvoeding aan die kinderen zelf meegegeven. Onze dochters van inmiddels 39 en 37 waren ook een jaar of 6/ 7 toen zij vragen over Sint en piet begonnen te stellen. Zelf was ik jarenlang ook op hun school Sinterklaas, maar toen vond ik het dus tijd worden de magie te verbreken en heb ze het een en ander uitgelegd. Heb de sinterklaaspullen tevoorschijn gehaald en heb me, waar ze beiden bij stonden, als Sinterklaas aangekleed. Toen ik daarna daarmee klaar was , zei ik tegen ze: ” Hallo kinderen” , waarna ze mij vol ontzag antwoordden: ” Dag Sinterklaas!” Dus ouders: alsjeblieft, laat je kind kind zijn zolang het kan.

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @Herbert: Er is wel een degelijk verschil tussen jip&janneke, kabouters, elfen, trollen, feeën versus sinterklaas. De eerste figuren komen in boeken voor en er wordt door de volwassenen niet specifiek op in gegaan of deze figuren in de werkelijkheid nu wel of niet bestaan. Dat laat men over aan de fantasie van het kind. Prachtig!
      Maar Sinterklaas is overal zo aanwezig en speelt voor kindjes een zeer dominante rol, op scholen, tv, winkels en al die sinterklaasfeesten van familie, dorp/buurt en werk. Het bestaan ervan wordt zo “opgelegd” terwijl bij de eerstgenoemde figuren totaal niet. Ter illustratie: men stelt de vraag of een kind nog in sint gelooft, nooit of hij/zij nog in kabouters gelooft.

  11. Ummrayhana

    Hoi Evelien,

    Ik heb Sinterklaas nooit gevierd. Mijn ouders komen uit Marokko en vertelden ons dat de Sint niet bestond. Het was voor mij wel vrwarrend, omdat het hele gebeuren op school zo echt leek (iedereen speelden het spelletje mee). Ik vond het toen jammer vanwege de sfeer die je mist. Zelf ga ik mijn dochter ook vertellen dat het slechts iets is wat gevoerd wordt, maar niet op waarheid gebaseerd is. Kan me niet voorstellen, dat ze me dan nog ooit zal vertrouwen, zoals ze daarvoor deed..Oja, in de periode dat ik het nog niet helemaal begreep, vond ik mezelf maar zielig dat ik geen cadeautjes in mijn schoen kreeg van Sinterklaas…

  12. Ummrayhana

    Nog even over de laatste zin, ik bedoel daarmee dat het hele gebeuren ook afhankelijk is van de portemonnee van de ouders, terwijl kinderen dit zelf niet weten (aangezien zij denken dat Sint die van voor hen koopt

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @Hannah: Nee, natuurlijk bestaat die heidense god Wodan niet. En of alle goede daden die aan de bisschop Sint Nicolaas uit Myra worden toegeschreven allemaal echt gebeurd zijn is ook maar de vraag. En de huidige Sinterklaas bestaat ook niet.
      We willen onze kinderen dus meegeven dat we niet de verafgoding vieren (van wie dan ook), maar de traditie van het feest. En deze feest-traditie wordt telkens aangepast aan de tijdsgeest die er heerst.

  13. Elizabeth

    Er is nooit tegen mij en mijn broers en zussen gelogen, wij hebben nooit in Sint geloofd. Het was en is gewoon een gezellig familiefeest met surprises en grappige gedichten en bescheiden cadeau’s. Jammer dat het ieder jaar weer zo omgeven is met principieel gezeur!

  14. martienne

    Hoi Evelien, leuk om te lezen dat er meer mensen zijn die moeite hebben met het liegen tegenover kinderen wat betreft het sinterklaasfeest.Mijn ouders hebben mij en mijn broertjes altijd verteld dat het een spel is dat we spelen. Ze vertelden het verhaal van de echte st. Nicolaas en dat we dat nog steeds vieren maar dan als een soort toneelspel. Dus iemand die zich verkleed als sinterklaas. We hebben het feest er nooit minder leuk om gevonden. Grote cadeaus kregen we ook niet. We mochten op zaterdagavond ons schoentje zetten en daar kregen we een kleinigheidje in ( bv een paar pepernoten) Op sinterklaasavond kregen we allemaal een paar kleine cadeautjes. Daarnaast besloot ik toen ik een jaar of 10 was, dat ik graag zelf zwarte Piet wilde spelen en mijn eigen speelgoed cadeau wilde doen aan kinderen in de buurt. Dat is een echte traditie geworden; samen met mijn broertjes zocht ik speelgoed uit, vervolgens werd zorgvuldig overlegd welk kind uit de buurt wat zou krijgen, we bakten zelf pepernoten en gingen vervolgens gesminkt en met een kussensloop met pepernoten de buurt rond. Sinterklaasfeest hoeft niet duur en commercieel te zijn. Ik wens jullie alvast een hele fijne sinterklaasperiode toe.

  15. Juudje

    Liegen? Ik vind het niet echt liegen. Onze oudste zoon was als kind gek op sinterklaas en zwarte piet. Liep op 1 november al in pietenpakken en had de tijd van zijn leven. Wij speelden het mee. Toen hij 8 was geloofde hij er niet meer in en is geen seconde boos op ons geweest en vertrouwt ons, ondanks ons leugentje. Nu speelt hij het spelletje met ons mee voor zijn broertje en zusje en vindt alles rond vijf december nog steeds leuk. Ons buurmeisje is al vroeg verteld dat sint en piet niet bestaan. Wat was zij ongelukkig dat ze het wist, als alle kindjes in pieten pakken liepen en lol hadden, dan zat zij sip te kijken want zij had een geheim samen met grote mensen. Heel triest!

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @Juudje: Als kindjes weten dat Sinterklaas bstaat, betekent dat nog niet dat ze het Sinterklaasfeest niet meer kunnen vieren. Onze kindjes zullen zich ook dit jaar weer gaan verkleden als Sint en Piet, uitkijken naar het jaarlijkse dorpsfeest waar alle kindjes in ons gehuchtje dorp samen Sinterklaas vieren en het spannend vinden als ze hem daar een handje mogen gaan geven. En ook de spanning voelen als ze hun schoentje zetten en voor pakjesavond. Dat ze het weten, hoeft dus totaal niet de sfeer, gezelligheid en spanning te verpesten!

  16. E

    Wij vieren wel sinterklaas, maar we liegen er niet bij. We vieren Sinterklaasfeest, maar we gaan niet roepen dat ze lief moeten zijn en anders geen kadootjes krijgen. Mijn kinderen moeten zich namelijk altijd goed gedragen en stout gedrag wordt niet geaccepteerd.
    Ik houd mijn kinderen dus niet voor de gek, maar ik gun ze wel een leuk feest en iets om naar uit te kijken. Ik vind het sneu dat je dit feestje van ze afpakt.

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @E: Maar dat is precies dezelfde wijze waarop wij Sinterklaas nu vieren, want we vieren het Sinterklaasfeest dus nog wél! Alleen niet meer met het verhaal dat Sinterklaas bestaat en hij de cadeautjes brengt.

  17. Linda

    Wij vieren sinterklaasavond. Maar onze kinderen weten dat Sinterklaas niet echt is. Dat wij de kadootjes kopen. Onze oudste was oprecht heel erg bang voor de sint. Wij hebben nooit overwogen om het ‘echt’ te laten zijn vanwege zijn angst. Maar ook omdat het mij tegenstaat. We geloven in God. Niet in sinterklaas. Het enige is dat ik een paar keer een verontwaardigde reactie kreeg van moeders van kinderen uit zl zijn klas. Ze vonden het niet kunnen, want misschien vertelde zl het wel op school en dan zouden hun kinderen niet meer in sint geloven. Dat staat mij tegen. Maar ieder zijn ding.
    Ben blij dat er meer mensen zijn die ‘anders’ denken.

  18. E.

    Oh sorry Evelien, ik begreep je verkeerd. ik had het opgevat als, dat je het vorig jaar nog vierde en dit jaar helemaal niet meer. en ik zag die scheetige foto van je zoontje met zijn zelfgeknutselde stoomboot en daarom dacht ik meteen: zonde als hij dat niet meer mag 🙂 Gelukkig begreep ik je je verkeerd, en dan ben ik het volledig met jullie eens! Ik vind je blog erg inspirerend!

  19. E.

    overigens heb ik ook gewoon de kadootjes in de winkelkar gelegd, en daarbij tegen mijn oudste van bijna 5 jaar oud gezegd, `oh dat is voor het sinterklaasfeest…` Hij: `Oh okeee.` Hij is er verder ook niet meer op teruggekomen. haha

  20. pia

    Onze jongens zijn ondertussen 21 en 23. We hebben vroeger altijd sinterklaasfeest gevierd, maar gewoon verteld dat het een verhaal was. We hebben altijd veel plezier gehad met alle aspecten van het sinterklaasfeest, we heeben aan alles meegedaan, maar onze kinderen wisten toch dat het een spel was. Er zijn nooit problemen geweest dat onze kinderen het anderen gingen vertellen. We vroegen laatst hoe ze het gevonden hadden dat we ze zo opgevoed hebben. Ze waren er helemaal blij mee. Er is enorm vertrouwen op dit moment tussen onze kinderen en ons. We hebben ze nooit voorgelogen en dat weten ze. Ik kan het iedereen aanraden om op deze manier sinterklaas te vieren met je kinderen.

  21. mamadammeke

    Wat fijn om te lezen dat er nog mensen er hetzelfde over denken als ik!!!
    Ik wil het ongeveer hetzelfde aanpakken, maar krijg bijzonder veel tegenkanting!

  22. Diana

    Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren toen mijn moeder me op 9 jarige leeftijd vertelde dat zij de cadeaus kocht en niet sinterklaas. Ze dacht dat ik alsof geloofde omdat ik graag cadeaus wou krijgen. Maar ze had het mis, ik geloofde nog wel. Ik weet nog wel hoe boos ik toen was. Niet zo zeer naar mijn moeder toe, maar naar dat hele sinterklaasfeest. Heb daarna, denk wel, zo’n 20 jaar een hekel aan het hele feest gehad. Nu wil ik dus mijn dochter van 4 mee geven dat het maar een ‘sprookjes’feest is en dat de Sint niet echt is. Maar de vraag is hoe en het liefst zo subtiel mogelijk dat ze wel nog plezier eraan beleefd. Alleen vooralsnog is mijn man het er niet echt mee eens. 😉 Hij had namelijk nergens last van toen hij ontdekte dat de Sint niet bestond. 🙂

  23. Ingrid

    Ik wist al jong dat Sinterklaas niet bestaat, want ik was er bang van de sint, dus mijn ouders hebben mij met 3 jaar verteld dat de sint niet echt is. Ik heb het nooit tegen andere kinderen verteld. Er was in de eerste klas van de lagere school, nu groep 3 van de basisschool een jongentje in de klas die in de klas zei dat de sint niet bestond. Hij werd hard aangepakt door de juf en moest op de gang staan. Ik wilde toen vertellen dat hij gelijk had, maar was te verlegen om het te doen, maar ik weet nog dat ik het erg oneerlijk vond dat hij straf kreeg, terwijl hij de waarheid sprak. Ik heb het nooit vergeten dat dit gebeurde en ben nu 46 jaar. Dus het is al heel wat jaren terug.

    @Herbert, sinterklaas of Jip en Janneke vind ik een heel verschil, want Jip en Janneke komen niet met een stoomboot op de tv aan als of het echt is. Sint wel.

  24. Vivian

    Ik vind het nogal veel cadeaus op de foto’s; mijn kinderen kregen nooit cadeaus in hun schoen, hooguit wat lekkers en ik heb ze er nooit over gehoord. Op 5 december kregen ze een cadeau.

  25. Maaike

    Heb vroeger zelf in de Sint geloofd en heb het altijd heerlijk gevonden. Was ook niet boos toen ik ontdekte dat het gespeeld was. Misschien eerder dankbaar dat zoveel mensen de moeite nemen om zoiets magisch op te zetten. De wereld van kinderen is heerlijk magisch. Mijn wereld is dat ook nog steeds als ik een goed boek lees of een goede film kijk. Op zo’n moment geloof ik het en dat is heerlijk. Het moment dat het boek uit is, is altijd vervelend, maar dat maakt het het lezen van het boek niet minder waard.

  26. Cindy

    Wat leuk om hier herkenning in te vinden. Wij denken exact hetzelfde. Ook Kerst vieren wij niet om deze reden, wij zijn niet Christelijk en de andere reden om het te vieren… is gewoon omdat het hoort of als commercieel feest. Als alternatief, omdat ik de kinderen toch een gezellige decembermaand gun vieren wij nu midwinter, wij vieren op 21 december dat de kortste dag van het jaar is geweest en dat het licht en dus de vruchtbaarheid van de natuur terug komt en we weer richting de lente gaan. Op deze dag eten we gezellig samen, overdenken we het afgelopen jaar en zijn gezellig samen met gelijkgestemde vrienden. De kindjes krijgen een paar kleine cadeautjes, maar op hun interesses en ontwikkeling afgestemd. Mijn dochter schrijft veel, dus denk aan een mooi dagboek. Verder hebben wij ze beiden verteld hoe we over Sinterklaas denken en ook hoe over Kerst. Wij maken het huis gezellig, net als andere mensen met Kerst. Kinderen begrijpen het helemaal en ik hoor het ze altijd uit leggen aan anderen. Leuk is dat!
    Complimenten voor de website! Ik ben flink aan het neuzen 😉

  27. hanna

    Waarom allemaal zo ingewikkeld doen over wel of niet bestaan van die Sint? Hij heeft bestaan, en we geven elkaar gewoon kadootjes omdat dat leuk is en die man dat ook deed. Zo vertelden wij het onze kinderen, was altijd oke! Maar als anderen het geheim houden, dat is geen liegen. Kom zeg, het is een spel! Ik ben ook tegen liegen! En tot slot: jullie straffen en belonen niet. Hm. Volgens mij niks mis met straf, hoe leer je anders regels? Een dief krijgt ook straf. En belonen is best fijn: als ik iets aardigs doe voor iemand en deze spreekt zijn waardering uit, dan is dat mijn beloning! Niet dat ik het daarvoor doe, maar elk mens vind dat fijn! Verder een geweldige site met inspirerende ideeen, alleen dit wilde ik even kwijt!

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @hanna: Ik heb geschreven dat we onze kinderen zo min mogelijk met straffen en belonen opvoeden en daarbij heb ik als voorbeelden gegeven dat we geen straf of beloning als voorwaarde willen stellen. Dus niet dat ze hun bord moeten leeg eten en ze dan een toetje krijgen. En niet dat ze hun speelgoed moeten opruimen of anders moeten ze in de gang gaan staan. We willen dat ze hun bord leeg eten omdat ze begrijpen dat eten gezond is, ze er groot van worden en ze anders trek krijgen. Dus onze motivatie inzichtelijk maken en dat ze begrijpen waarom in plaats van onze “orders” moeten opvolgen enkel omdat papa en mama het zeggen.
      Maar natuurlijk, als ze iets fout doen, zeggen we daar wel iets van en leggen we aan hen uit waarom dat niet mag. En als ze iets goeds doen, krijgen ze uiteraard een complimentje!
      Maar het is dus niet dat we straf of beloning als een voorwaarde gaan stellen, dat is wat ik bedoel met niet straffen en belonen.

  28. Emly Belstrae

    Ik vertelde mijn dochter gewoon het klassieke verhaal van Sinterklaas. Maar eens ze oud genoeg was om te weten hoe de vork aan de steel zat, voegde ik er bij het voorzichtig ‘vertellen van de waarheid’ het volgende aan toe: omdat mama’s en papa’s die hun kindjes heel graag zien, net zoals de goede man vroeger deed, hebben ze ervoor gekozen om deze traditie verder te zetten en zelf voor sint te spelen. Het geluk en plezier dat de kindjes vroeger ervaarden, willen ze nog altijd aan hun kindje ( petekindje, kleinkindje, … ) gunnen.
    Wat een leugentje lijkt, is eigenlijk een ‘leugentje uit Liefde en vertrouwen’. Ik vroeg mijn dochtertje in de tijd: als je dit allemaal weet, vind je het dan goed en ok dat mama voor jou voor sint heeft ‘gespeeld’? Want mama ziet jou reuzegraag.
    Ik heb haar in dat lange intieme fijne gesprek met ons tweetjes ook gewezen op allerlei kleine dingetjes als ‘hoe mama genoten heeft van haar blijdschap. Hoe dit haar ook helpt om even te wachten en blij uit te kijken naar een gebeurtenis.
    En op al die lieve dingetjes gaf ze me – toen ze het allemaal eenmaal begreep – een super dikke dikke knuffel door haar traantjes heen. Geen traantjes meer van ‘ik werd gefopt’ maar traantjes van geluk voor zoveel Liefde.
    Ik heb haar toen gevraagd of ze mee wilde doen met dit grote-mensen-spel om ook voor de kleine kindjes ditzelfde te willen gunnen en samen met mij te delen in het plezier van sint te spelen.
    Ze is er toen zelf mee op de proppen gekomen dat ze het ook eens voor bomma en bompa wilde doen. Wat we samen sindsdien ook doen.
    Mijn dochtertje heeft uit dat lange, trage, speciale gesprek heel veel geleerd. Maar vooral van Liefde, geduld, leren wachten en afwachten, en doen aan anderen wat je zelf ook zo fijn vindt.
    Vandaag is dat kleine meisje van toen al 30 jaar. En elk jaar is en blijft het voor ons en het hele gezin een heerlijk feest! En we spraken toendertijd af: tot haar 100 jaar…
    Zolang zal ik,het wel niet kunnen waarmaken, maar het blijft een leuk iets tussen haar en mij.

  29. Marieke 'Zwervende Eik' Van Coppenolle

    Natuurlijk respecteer ik jouw keuze daarin, er is veel voor te zeggen.
    Mijn ervaring is anders en dat wil ik ook delen.
    Als kind vond ik de spanning rond Sinterklaas heerlijk… Ik heb er héél lang in geloofd. Wij kregen eigenlijk geen cadeautjes behalve op onze verjaardag en met Sinterklaas. Ik kan mij zelfs niet meer herinneren hoe ik het te weten ben gekomen, ik was een jaar of 11, denk ik. Plots was er een mooi verhaal verdwenen, een fantasierijke ervaring, wat ik wel jammer vond.
    Mijn kinderen zijn ook altijd heel positief geweest over Sinterklaas. Mijn dochter was zo’n 10 toen ze erachter kwam. Een kind in de klas, dat een jaar was blijven zitten, had het haar op een heel botte manier verteld. Ze was er het hart van in, ze kon het niet geloven, ze hield zó van sprookjes. Ik heb haar toen verteld dat dit sprookje een van de manieren is waarop ouders hun liefde tonen, en meespelen in een heel mooi verhaal (wij lieten Piet al een week van tevoren de brieven en de wortel komen halen, en alvast een mooie brief van de Sint in hun schoentje achterlaten. Alles zat dan onder de roetvegen: de brief, de deurstijl, en overal lagen er dan snoepjes – zalig! En de spanning maar stijgen…).
    En op hun beurt mogen intussen ook de kleinkinderen genieten van de blijde spanning van het Sinterklaassprookje. Verhalen zijn immers geen leugens, ze zijn symbolisch, en als ouder kun je daar zelf inleggen wat jij belangrijk vindt om door te geven aan je kinderen. Ik heb rond het Sinterklaasgebeuren nooit het gevoel gehad dat er tegen mij gelogen is!
    Ervaringen kunnen erg verschillen, en we geven met de beste bedoelingen door aan onze kinderen wat we zélf wel of niet willen ervaren. Zolang je kinderen liefdevolle aandacht krijgen is elk sprookje voedend en verrijkend, en prikkelend voor de kinderlijke fantasie – iets waar we in deze wereld niet genoeg van kunnen hebben.

    1. GreenEvelien Bericht auteur

      @Marieke: Merci voor je respect!
      Wat fijn dat jij en jouw kinderen sinterklaas zo sprookjesachtig hebben beleefd.
      Mijn jeugd was niet zo doorspekt met symbolische verhalen 😉
      En als ik zie en hoor hoe de meeste mensen sinterklaas vieren, is het vooral een commercieel feest geworden.

      Ik heb ook een blog geschreven over de jaarfeesten, dat zul je dan vast ook wel interessant vinden!

Laat een antwoord achter aan hanna Reactie annuleren

Graag enkel reageren op de inhoud van deze blog.

Wil je eerst de bovenstaande reacties lezen, misschien is je vraag al gesteld en beantwoord.

Heb je een persoonlijke vraag, ga dan naar Eco-advies.

Reacties met links naar commerciele producten of diensten worden niet toegelaten.

Je reactie is niet gelijk zichtbaar, omdat deze goedgekeurd dient te worden.

Reacties kunnen worden ingekort.

Je mag kritisch zijn, maar reacties die niet respectvol zijn, worden niet toegelaten.



Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.